تفاوتهای فردی در کودکان و تاثیر آن بر رفتار کودک
کودکان از نظر رفتار، ويژگى‌ها و توانايى‌ها، تفاوت‌هاى فردى گسترده‌اى با يکديگر دارند. بعضى کودکان بسيار فعال، اجتماعي، مستقل، کنجکاو، مهاجم و ماجراجو هستند. بعضى ديگر، به نظر غيرفعال، وابسته، خجالتى و منزوى مى‌باشند. هر کودک شخصيت منحصر به فرد خود را داراست. اين شخصيت تا حدودى مربوط به زمينه‌هاى وراثتى اوست؛ ولى تا حد قابل ملاحظه‌اى نيز به عوامل محيطى مانند موارد زير بستگى پيدا مى‌کند: گروه اجتماعى يا فرهنگى که کودک بدان متعلق است و ارزش‌ها و نگرش‌هاى خاص خود را داراست. نوع واکنش‌هايى که کودک با اطرافيان خود داشته است مانند خانواده، هم‌رديفان و غيره….، الگوى پاداش و تنبيه که در خانه اعمال شده و نوع رفتارهايى که مورد تشويق قرار گرفته است. مواجه شدن با انواع مشخصى از رفتار در محيط خانه و نيز از طريق رسانه‌هاى گروهي. کودکان ياد مى‌گيرند که به طرق مختلفى رفتار کنند، اين رفتارها تا حدود زيادى از طريق مشاهده و تقليد کردن از ديگران و يا به علت پاداشت و تشويق مداوم براى رفتارى خاص مى‌باشد. کودک در مراحل اوليه کودکي، در سطحى است که سرشار از انرژى است و مى‌تواند فعاليت‌هاى ساده را طرح‌ريزى کند و به تنهايى انجام دهد. وقتى به اين سطح از آمادگى رسيد، خواستار آن است که هر چيز ديگرى را امتحان کند. اگر به مقصود خود نرسد، بسهولت نااميد مى‌شود و به بدخلقى و ناسازگارى کشيده مى‌شود. به همين دليل، اين مرحله با ظهور مکرر خشونت و پرخاشگرى شناسانده شده است. بنابراين، در اين مرحله هم براى والدين و هم معلمان ضرورى است که به کودک، در درک آنچه مجاز و قابل انجام است و نيز آنچه غيرمجاز شمرده مى‌شود، کمک کنند. پس، کودک نياز دارد که براى هدايت انرژى خود و انجام فعاليت‌هاى قابل‌قبول، مورد حمايت و کمک ديگران قرار گيرد. در سال‌هاى اوليه کودکي، کودک نياز مبرمى به ارتباط فرد به فرد با بزرگترها دارد. به همين دليل، هنوز هم به مهارت‌هاى عملکردى مؤثر در گروه‌هاى بزرگ نياز دارد و چنين مهارت‌هايى را بطور کامل دارا نيست. در حاليکه کودکان سه ساله هنوز هم به تأييد فيزيکى و تماس بزرگترها مانند مورد نوازش قرارگرفتن و گرفتن دست معلم و غيره نيازمندند، کودکان بزرگتر حتى با توجه کلامى ديگران نيز شاد و راضى مى‌شوند.
گردآورنده : سارا گودرزی
