درک احساسات کودکان

درک احساسات کودکان

در برخورد با کودکان و درک احساسات و عواطف آنها نکات زیر را به خاطر بسپاریم

همیشه لازم نیست همدردی کنید همدردی برای زمانی است که کودک می خواهد احساساتش را درک کنید
” مامان من تصمیم گرفتم امروز برم حمام ” در اینگونه موارد نیازی نیست بگویید ” پس تصمیم گرفتی بری حمام ” بهتر است اینگونه برخورد کنید که : ” ممنونم که به من اطلاع دادی ”
پرسیدن آنهم با ” چرا و چی شده” به کودک این احساس را می دهد که مورد بازجویی قرار گرفته و او را ناراحت می کند
به جای ” چرا ناراحتی؟ ” یا ” چرا اینجور احساسی داری؟ ” بگویید ” به نظر می آد از چیزی ناراحت باشی ”
به جای گفتن ” می دونم چه احساسی داری ” می توانید از موقعیت مشابهی که برای خوتان اتفاق افتاده استفاده کنید
” من هم وقتی دوستام باهام قهر می کردن خیلی ناراحت می شدم ” یا ” رفتن به مهد کودک کودک می تونه دلگیر کننده باشه ”
وقتی کودک شما را متهم می کند به خود خواهی یا اینکه می گوید این یعنی منو دوست نداری می توانید بگویید :
” از این جمله اصلا خوشم نمی آد می تونی جور دیگه ای بگی شاید بتونم کمکت کنم” یا “این مسئله ربطی به دوست داشتن نداره ”
عین جمله کودک را در تکنیک انعکاس به خودش بر نگردانید
” من دیگه مربیمو دوست ندارم ” به جای ” تو دیگه مربیتو دوست نداری ؟” بگویید ” از قرار معلوم از دستش دلخوری ”
پاسختان نباید با شدتی بیش از آنچه که کودک احساس می کند باشد
” امروز مهسا مدادمو شکوند من خیلی ناراحت شدم ” ” حقشه دیگه باهش حرف نزدی چقدر کار بدی کرده حتما به معلمت بگو ، دختر بی تربیت ”
کودکان دوست ندارند لقب منفیی را که به خودشان می دهند توسط والدین تکرار شود :
کودک وقتی می گوید زشت ، احمق ، دست و پا چلفتی یا چاق است نگویید : ” پس فکر می کنی احمقی ؟” بگویید ” بعضی وقتها آدم ها از خودشون دلسرد می شن ” یا ” تو برای من قشنگ ترین دختر روی زمینی ”
برای جلوگیری از دروغ گویی کودکان مهمترین مسوله این است نباید به دنبال مقصر بگردید .
با کودکانی که یاد گرفته اند بدرفتاری کنند و برای آرام کردن والدین بلافاصله از عذرخواهی استفاده کنند اینگونه برخورد کنید :
” از شنیدن تاسف تو خوشحالم ولی معذرت خواهی به تنهایی کافی نیست تو باید سعی کنی دیگه این کار رو انجام ندی دفعه بعد عذر خواهی را نمی پذیرم ”
کودکان زیاد از مورد سئوال قرار گرفتن خوششان نمی آید
به جای ” امروز مربیت ازت راضی بود ؟” یا تو مهمونی بهت خوش گذشت ؟” یا ” اونجا چی خوردید؟” می توانید بگویید ” از دیدنت خوشحالم” یا ” به خونه خوش اومدی ” آنها در مواقع مناسب خودشان آنچه را باید بگویند خواهند گفت البته اگر شما تکنیک خوب گوش کردن را به درستی اجرا کرده باشید .
با تخیلاتشان آنها بازی کنید و به آنها امید ببخشید
” من می خوام یه کار پیدا کنم ” بگویید ” وای چه جالب دوست داری چه کاری باشه ؟ بیشتر برام صحبت کن خیلی جالب می شه تو یه روپوش سفید تنت کنی اونوقت از بلند گوی بیمارستا صدا کنند خانم دکتر سحر به انتاق عمل …..” یا ” پس تو می خوای با کامی ازدواج کنی !! فکرشو بکن توی عروسی تو … راستی دوست داری کیا رو دعوت کنی؟” یا ” تو دوست داری یه ماشین گنده داشته باشی ؟ چه جالب ! اونوقت ببینم میزاری مامانی هم سوارش بشه ؟”
در موقعی مانند دارو خوردن یا انجام عملی که دوست ندارید کودک انجام دهد یا کودک مجبور است آن را انجام دهد در چهار چوب خودتان به او حق انتخاب بدهید مثلا زمان دارو خوردن
” ظاهرا از خوردن این دارو خوشت نمی آد دوست داری با آب میوه بخوری یا نوشابه ” یا وقتی کودک صدایی را از خودش می سازد که شما دوست ندارید بگویید ” می تونی همین جا بمونی و ضرب نگیری یا بری تو اتاقت و اونجا ضرب بگیری” در خیابان ” می تونی دوتا انتخاب داشته باشی ، دست منو بگیری یا دست مامانی ”
در موقع کاری که کودک قصد انجام آن را دارد
نگویید نمی تونی بده من انجام بدم نگویید خیلی کار آسونی هست حتما می تونی بازش کنی ، همینطور نگویید این کار برای تو سخته ، بگویید ” به نظر کار سختی می رسه تلاش کن ببین می تونی انجامش بدی ” در این روش اگر موفق شد که به اعتماد به نفسش کمک شده اگر نتوانست احساس شکست نمی کند چون کار سختی بوده .

گردآورنده : سارا گودرزی

، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *