دعواهای بی پایان

دعواهای بی پایان

عطیه رضایی. روانشناس بالینی

با رقابت بی پایان فرزندان در خانه چکار کنیم؟

تصور کنید که بعد از یک روز کاری سخت به خانه برگشته اید و هنوز قفل را در کلید نچرخانده که صدای دعوای بچه ها را می شنوید که:

اون بیشتر از من کیک داره.کیک خودشو خورده و حالا مال من را برداشته.

در این وضعیت معمولا والدین سعی می کنند بچه ها را آرام کنند و به آنها نشان بدهند که اشتباه می کنند و هر دو آنها به یک اندازه خوراکی دارند ولی کودکان اصلا توجه نمی کنند و همچنان سعی می کنند نشان دهند که حق با آنها است.

زمانی که از مادران و پدران می خواهیم لیستی از دعواهای فرزند خود تهیه کنند،اکثرا چنین جملاتی می گویند:

چه کسی اول رفت؟چه کسی وسایلم را برداشته؟چه کسی بیشتر از همه خوراکی داره؟

اجازه دهید ابتدا بپرسیم آیا دعوا و کشمکش برای خواهران و برادران مفید است؟و آیا به لحاظ هیجانی و رفتاری مشکلی برای آنان ایجاد نمی کند؟

پاسخ این است که این اختلافات هر روزه علیرغم ظاهر ناخوشایندشان و ایجاد مزاحمت برای والدین می تواند برای آنها مفید باشد.همه والدین دوست دارند که فرزندان آنان در کمال آرامش با هم تعامل داشته باشند و هیچ گونه تعارضی در بین آنان وجود نداشته باشد ولی رقابت خواهر و برادری،واقعیت زندگی است.دعوا بین خواهر و برادر ایمنی روانی بیشتری دارد.فرزندان شما با دعوا کردن خواهر و برادر خود را از دست نمی دهند ولی ممکن است به دلیل یاد گرفتن روش های حل مسئله غلط دوستان ،روابط کاری و خویشاوندان خود را از دست بدهند و در آینده دچار مشکلات فراوان در روابط خود شوند.

دعواهای بی پایان

به عنوان مثال بسیار پیش آمده که والدین با فرزندان خود بر سر نشستن بر صندلی جلو ماشین به مشکل بر میخورند و این بحث هر روزه خانواده ای میشود که می خواهند بیرون بروند و با دعوا و دلخوری و گریه بچه ها مواجه می شوند و در آخر نیز یکی از والدین عصبانی می شود و تعیین می کند که هر یک از کودکان کجا بشینند.

این بحث ها برای بزرگسالان پیش پا افتاده و جزئی است ولی برای کودکان که سعی می کنند در مورد قلمرو خود قدرت نمایی کنند بسیار حیاتی می باشد.

در این گونه موارد به کودکان یاد آور شویم که باید به احساس خواهر و برادر خود اهمیت بدهند و متوجه شوند که همانطور که یکی از آنها دوست دارد که صندلی جلو ماشین بشیند،خواهر یا برادر او نیز همان خواسته را دارد و بهتر این است که با کمک هم راه حلی پیدا کنند که هر دو آنها بتوانند از این موقعیت استفاده کنند.بهتر است حل کردن مسئله را به عهده خود کودکان بگذاریم و با این کار روش حل مسئله و فکر کردن به راه های مختلف برای حل یک مشکل را به آنها آموزش دهیم.در واقع مسئله این نیست که کودکان چگونه مشکلات خویش را حل می کنند.موضوع مهم ،توافق انتخاب روش درست و مناسب و در نظر گرفتن احساسات یکدیگر است.

بهترین روش برای کاهش دادن این رقابت ها و تعارض ها ،کمک به فرزندان و هدایت آنان بر این نکته است که آنها نباید فقط به خودشان فکر کنند و باید به نظرات دیگران نیز احترام بگذارند.

می توانیم با چنین پرسش هایی به کودکان کمک کنیم که متوجه احساسات دیگران بشوند و به رقابت با خواهر و برادر خود پایان دهند:

چه کاری می تونی انجام بدی که خواهر یا برادرت نمی تواند آن را انجام دهد؟

تو چه چیزهایی داری که خواهر یا برادرت ندارد؟

این سوالات به کودکان کمک می کند تا به احساسات برادر یا خواهر خود نیز فکر کنند.و این که نباید به آنها حسادت کنند.

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *