نکات زیر را رعایت کنید تا کودکان از مطالعه لذت ببرند
۱- شاید بد نباشد در ایام مدرسه که بچه‌ها از مطالب خشک و سخت درسی خسته می‌شوند، یک کتاب داستان ساده برای او انتخاب کنید. اگر فرزند شما، سال‌های نخست دبستان را سپری می‌کند، به کتاب‌های تصویری و رنگارنگ علاقه نشان می‌دهد. با توجه به اینکه قرار است این کتاب قبل از خواب کودک خوانده شود، بهتر است دقت کنید که تصاویر، بیش از حد، رنگ‌های تند و گرم نداشته باشند. برای مثال، هرچه ترکیب رنگ‌های قرمز، زرد و نارنجی در تصاویر کمتر باشد، کودک شما هیجان‌زده نشده و خواب بهتری خواهد داشت.
۲- کتاب‌هایی انتخاب کنید که یک داستان کوتاه یا مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه باشند تا کودک بتواند هر شب، یکی از آنها را بخواند. او علاوه بر آماده شدن برای خواب، این احساس خوب را خواهد داشت که امروز، علاوه بر درس، یک داستان غیردرسی هم خوانده است. هم‌چنین، کتاب‌های کوچک و کم‌حجم، سبکند و نگه‌داشتن آنها، کودک را خسته نمی‌کند.
۳- سعی کنید فرزندان‌تان شبها کتاب‌هایی بخوانند که داستان‌های آنها آرام و بدون درگیری باشند. خواندن کتاب داستان‌های فانتزی و تخیلی را به زمانی غیر از شبها موکول کنید. چون این کتاب‌ها، هیجان‌انگیزند و احساسات هیجانی کودک را تحریک می‌کنند. بنابراین، ممکن است در به خواب رفتن کودک، تاخیر ایجاد کرده و در خواب نیز او را رها نکنند. نباید تاثیر بسیار مثبت این کتاب‌ها در شکل‌گیری عادت مطالعه در فرزندان و احساس لذت در آنها را نادیده گرفت، فقط بهتر است این کتاب‌ها در ساعاتی غیر از شب، مطالعه شوند.
۴- از کودک‌تان نخواهید که کتاب‌های علمی و آموزشی را قبل از خواب بخواند. چون کودک از این که در هر شرایطی ناچار است بیاموزد، احساس خوبی ندارد. کتاب‌های علمی و آموزشی به ویژه برای انجام تحقیقات مدرسه لازم است، اما بهتر است مطالعه آنها، با خواب کودک هم‌زمان نباشد. بچه‌ها به دلیل درس و مدرسه، گاه ناچارند به کتاب‌های علمی مراجعه کنند. بنابراین، شما لذت مطالعه کودک را به خاطر دانستن اطلاعات علمی از او نگیرید.
به هرحال، هر وقت لازم باشد، مربیان و اولیای مدرسه، کتاب‌های علمی را به بچه‌ها پیشنهاد داده یا در اختیار آنها قرار می‌دهند.
۵- از انتخاب داستان‌های غمگین برای قبل از خواب خودرای کنید. کتاب‌هایی که شخصیت‌های آنها مشکلات زیادی دارند یا در جریان داستان می‌میرند، مناسب زمان خواب نیستند. چون بچه‌ها، روحیه حساسی دارند و هر ناراحتی، روی آنها تاثیر گذاشته و باعث ایجاد فکر و خیال می‌شود؛ به‌ویژه آنکه کودکان، هنگام خواب فرصت ندارند که درباره ناراحتی‌هایشان با پدر و مادر صحبت کنند و آن را بروز دهند.
گرداورنده : سارا گودرزی
