کتاب می توان به رشد تکلمی کودک کمک کند؟

کتاب  می توان به رشد تکلمی کودک کمک کند؟

کتاب می توان به رشد تکلمی کودک کمک کند؟

در قسمت قبل به چند نمونه از موارد ارتباط کلامی والدین با کودک لکنتی پرداختیم که اجرای آنها سبب بهبود رشد تکلمی کودک می شود . اینک به دیگر موارد ارتباط کلامی می پردازیم…

برای کودک قصه بگویید و یا کتاب بخوانید

با صدای گیرا و رسا قصه گفتن برای کودک و یا خواندن کتاب داستان برای او نیز تأکیدی است بر بُعد خوشایند ارتباط کلامی . قصه گویی و خواندن کتاب های داستان برای کودک در جهت جلب توجه او ، از اهمیت به سزایی برخوردار است . در موقع قصه گفتن و یا خواندن کتاب سعی کنید با صدای نسبتاً بلند ، و آهنگ و نظمی خاص این کار را انجام دهید . زمانی که قصه های خاص و مورد علاقه کودک را چندین مرتبه نقل کردید و یا خواندید ، به او فرصت بدهید تا در صورتی که تمایل و آمادگی دارد ، بعضی از جملات قصه را تکرار نماید و یا این که همه ی قصه را با کلمات خودش برای شما بازگو کند . اگر احساس می کنید که مهارتی در قصه گویی ندارید ، می توانید با صحبت کردن در مورد تصاویر و عکس های دوست داشتنی ، به ویژه آنهایی که با خود خاطره و حکایتی را به همراه دارند با او ارتباط برقرار کنید. از زندگی و خاطرات دوران کودکی خودتان و یا از کارهای جالب خود کودک در گذشته ، وقتی که کوچکتر بود ، برای او بگویید . همه ی بچه ها شنیدن قصه ها و خاطره ها را دوست دارند . از بازگو کردن قصه های ترس آور اجتناب کنید ، زیرا اگر چه ممکن است داستان های ترسناک برای کودک جالب و لذت بخش باشد ، اما نهایتاً موجب آزردگی ذهن و روان او خواهد شد . شما باید کارهایتان را به گونه ای برنامه ریزی نمایید که هر روز فرصتی داشته باشید تا بدون درگیری و مزاحمت و با خیال راحت برای کودک قصه بگویید و یا داستان مصور بخوانید . اگر برنامه قصه گویی شما برای کودک با برنامه های تلویزیون همزمان شده است ، باید ترتیبی بدهید که در ساعات مشخصی تلویزیون خاموش باشد.

کتاب می توان به رشد تکلمی کودک کمک کند؟

چگونه با کتاب خواندن و قصه گفتن می توان به رشد تکلمی کودک کمک کرد؟

به کودک کمک کنید تا احساسات خود را با صحبت کردن ابراز نماید.

سعی کنید در طول هفته یا ماه ، حتی المقدور ، چندین دفعه به کودک بگویید و یا به گونه ای نشان دهید که به او علاقه مند هستید و دوستش دارید . بی تردید برای کودک بسیار مشکل خواهد بود که بتواند در موقع لزوم این قبیل احساسات بسیار ارزشمند را بدون برخورداری از یک الگوی مطلوب ابراز نماید . به چه چیزی می خندید ؟ اگر خنده شما به چیزهایی باشد که موجب ناراحتی و دلگیری کسان دیگر شود ، در واقع نحوه خنده نابجا و رفتار ناشایست را به کودک خود آموزش می دهید . کودک نیاز دارد درباره حرفها و کارهای خنده دار و افراد خندان چیزهایی بداند ، بنابراین از خندیدن خودتان برایش صحبت کنید و به او بگویید که چه عاملی باعث خنده شما می شود . به او بفهمانید که شما به چیزهای خنده دار می خندید و نه به چیزهای ناراحت کننده . موقعی که کودک عصبانیت و خشم خودش را ابراز می کند ، با دقت و حوصله لازم پیش او رفته و به حرف هایش گوش کنید . با او در مورد چیزی که سبب ناراحتی و عصبانیت او شده بحث کنید . کودک ممکن است به دلایل متعددی مانند دلسردی ، سرخوردگی و پافشاری در انجام کاری مطابق میل خودش ، عصبانی و خشمگین شده باشد . احساس واقعی از ناراحتی و یا احتمالاً تقلیدی از خستگی مفرط و عصبانیت های شخص شما می تواند علت بروز خشم کودک باشد. با کودک درباره این که همیشه راههای بهتری برای ابراز احساسات او وجود دارد ، صحبت کنید . او را متقاعد نمایید که می تواند خواستهای مشروع خود را بدون اوقات تلخی و عصبانیت به دست آورد. در این زمینه برای او چند مثال عینی و محسوس بزنید و روش هایی را که می تواند با تمسک به آنها احساسات خود را به شیوه ای مطلوب و سودمند ابراز کند ، برایش تبیین و تشریح نمایید. زمانی که کودک نسبت به روش های مناسب تری که می تواند با استفاده از آنها احساسات خود را ابراز کند ، آگاهی پیدا می کند ، تعارض هایی که موجب بسیاری از ناروائی های کلامی او می شود ، به طور محسوس کاهش می یابد.

منبع: سایت تبیان

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا 

، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *