آموزش مهارت حل مسئله به کودکان

آموزش مهارت حل مسئله به کودکان

مهارت حل مسائل به كودكان را چگونه آموزش دهیم ؟

همه افراد باانگيزه هستند ولي سوال اينجاست كه انگيزه آنها چيست؟ هر كودكي براي انجام كاري مشتاق و علاقه‌مند است و يكي از كارهايي كه والدين مي‌توانند انجام دهند، اين است كه در برابر خواسته كودك مقاومت كنند و كنترل اوضاع را به دست بگيرند. در اين موارد سكوت والدين و نشان ندادن واكنش به اين معناست كه در برابر قدرت و خواست كودك تسليم شده‌اند. گاهي اوقات حتي لازم است با فرياد كشيدن و اصرار بر خواسته خود، اجازه ندهيد كودك بر شما مسلط شود! گاهي واقعاً هيچ راه ديگري وجود ندارد. گاهي كودكان به روش ديگري براي گوش ندادن به والدين، متوسل مي‌شوند و پدر و مادر همواره بايد به دنبال روش جديدي باشند تا كنترل كودك را در اختيار داشته باشند. اگر هر روز با كودك خود كلنجار مي‌رويد تا او بموقع از خواب بيدار شود، مطمئن باشيد كه مشكل حل نشده است، زيرا حتي اگر روزي كودك اين كار را انجام دهد، براي نشان دادن قدرت خود به روش ديگري متوسل مي‌شود و مثلاً مسواك نمي‌زند و يا حتي اگر دندانش را هم مسواك بزند، موهايش را شانه نخواهد كرد و يا لباس‌هايش را عوض نخواهد كرد و يا تكاليفش را انجام نخواهد داد و … در اين موارد پدر و مادر روزگار سختي خواهند داشت. اولين گام در آموزش اين مهارت به كودكان درك چگونگي طرز تفكر آنهاست. آنها همواره در تلاشند تا مشكل جديد را حل كنند؛ ولي روش آنها، ناكارآمد و تعريف شده است. شما با روش نظام‌مند بايد با اين روش‌هاي ناكارآمد، مقابله كنيد. راه‌حل‌هاي ساده‌اي همچون گرفتن تلفن همراه او و يا محدود كردن تماشاي تلويزيون، مفيد و كارآمد نخواهد بود؛ بايد يك روش و يك تصوير كامل و جامع داشته باشيد. در اكثر مواقع فرياد كشيدن و اصرار بر خواسته خودتان نيز مؤثر نيست و مشكل حل نخواهد شد، گاهي اوقات با داد زدن، فقط ضعف خود را به كودك نشان داده‌ايد و او را قدرتمندتر مي‌كنيد. سعي كنيد حق انتخاب را به او بدهيد و از كلمه «من مي‌خواهم» استفاده كنيد؛ يعني به جاي اينكه به او دستور بدهيد كه از تختخواب بلند شو، بگوئيد، من مي‌خواهم كه تو بلند شوي و يا من مي‌خواهم كه تكاليفت را انجام دهي؛ سپس اتاق را ترك كنيد. اگر كودك شما باز هم خواسته شما را انجام نداد، به او بگوئيد كه بايد عواقب آن را نيز در نظر بگيرد. مثلاً به او بگوئيد اگر از رختخواب بلند نشوي، نمي‌تواني هيچ كار ديگري هم انجام بدهي. نمي‌تواني بازي كني، نمي‌تواني مدرسه بروي، نمي‌تواني تلويزيون ببيني، نمي‌تواني درس بخواني و در نهايت در امتحاناتت مردود و بي‌سواد مي‌ماني. و تمام اين عواقب انتخاب خودت خواهد بود.
گردآورنده : سارا گودرزی

، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *