اختلال اضطراب جدايي( Separation Anxiety Disorder )

اختلال اضطراب جدايي( Separation Anxiety Disorder )

تعریف
تعریف كودكان مبتلا به اختلال اضطراب به جای اینکه از مراقبانشان دوری کنند، نياز مفرط به داشتن ارتباط با مراقبان و بودن با آنها دارند. در سير طبيعي رشد كودكان،
که معمولاً از 6 ماهگي تا 4 سالگي ادامه دارد، کودکان در برابر جدايي از والدين اعتراض مي‌كنند. آن‌ها نگرانند كه براي والدين، خواهر و برادر، يا ديگر عزيزانشان
اتفاق بدی روي دهد. دربرابر جدایی از عزیزان مقاومت می کنندو اگر قرار باشد از آن‌ها جدا شوند دچاروحشت می شوند. اغلب به افراد عزيز خود مي‌چسبند و در خانه
آن‌ها را دنبال مي‌كنند. بعضی از آنها در زمان جدایی از والدین(مثلاً زمان مدرسه) نشانه‌هاي جسماني اضطراب، مانند سردرد، معده‌درد، و تهوع نشان می دهند. كودكاني
كه اين‌گونه نشانه‌ها را حداقل 2 هفته مداوم داشته باشند، ممکن است مبتلا به اختلال اضطراب جدايي شده باشند.
کد بیماری:309.21
گروه بیماری:اضطراب
علائم
علائم
A: اضطراب مفرط و از نظر رشدی نامتناسب در مورد جدايي از خانه يا كساني كه كودك به آن‌ها دلبستگي دارد، كه حداقل با سه ياچند تااز خصوصيات زير مشخص مي‌شود:
1) ناراحتي مفرط تكرار شوندهدر زمانی که جدايي از خانه يا فرد مورد دلبستگي روي مي‌دهد، يا انتظار آن جدایی وجود دارد.
2) دلواپسي مستمر و مفرط در مورد از دست دادن، يا صدمه ديدن احتمالي افراد مورد دلبستگي .
3) دلواپسي مستمر و مفرط در مورد واقعه‌اي ناخوشایند كه موجب جدايي از منبع دلبستگي شود (مثل دزديده شدن يا گم شدن).
4) بی میلی يا امتناع مستمر از رفتن به مدرسه یا جای دیگر به‌دليل ترس از جدايي
5) ترس يا بی میلی مستمر و مفرط نسبت به تنها ماندن در خانه يا موقعيت‌هاي ديگر
6) امتناع يا بی میلی مستمر در به خواب رفتن مگر اينكه نزديك منبع اصلی دلبستگي باشد ، یا امتناع از خوابیدن در جاهایی غیر از خانه.

اختلال اضطراب جدايي( Separation Anxiety Disorder )

7) كابوس‌هاي تكرار شونده با محتواي جدايي
8) شكايات مكرر از علائم جسمي (مثل سردرد، دل‌درد، تهوع و استفراغ ) هنگام جدايي يا انتظار جدايي از منبع مهم دلبستگي.
B: طول مدت اختلال حداقل 4 هفته
C: شروع قبل از 18 سالگي
D: اختلال موجب ناراحتي قابل توجه باليني يا تخريب عملكرد اجتماعي، تحصيلي يا شغلي و يا ساير زمينه‌هاي مهم می شود.

علل
علل
• افزایش فعالیت سیستم عصبی نورآدرنرژیك

• خانواده هایی با الگوی روابط بسیار نزدیك و به هم تنیده
• الگوی دلبستگی ناایمن و غیر سالم در كودك
• خصوصیات سرشتی كودك (مثل كودكان خجالتی و درونگرا كه در محیط های ناآشنا معمولا گوشه گیر هستند)
• محیط پر از استرس و مشكلات خانوادگی مثل طلاق، مرگ، نقل مكان.

عوارض
عوارض
• اضطراب جدايي، در حالت شديد ممکن است باعث اختلال درعملکرد كودكان شود و از حضور آن‌ها در مدرسه يا فعاليت‌هاي فوق برنامه جلوگيري كند.
• وقتي بزرگ‌تر مي‌شوند بيشتر در معرض حملات هراس قرار مي‌گيرند.
• عوارض جانبي اين داروها مثل تغيير در اشتها موجب نگراني بسياري از متخصصان باليني شده است
• متخصصان باليني نگران این هستند که باافزايش روز افزون تجويز داروهاي ضد افسردگي، بزرگسالان فکر کنند به آسانی می توانند ازافسردگی کودکان خلاص شوند

اختلال اضطراب جدايي( Separation Anxiety Disorder )

عوارض
عوارض
• اضطراب جدايي، در حالت شديد ممکن است باعث اختلال درعملکرد كودكان شود و از حضور آن‌ها در مدرسه يا فعاليت‌هاي فوق برنامه جلوگيري كند.
• وقتي بزرگ‌تر مي‌شوند بيشتر در معرض حملات هراس قرار مي‌گيرند.
• عوارض جانبي اين داروها مثل تغيير در اشتها موجب نگراني بسياري از متخصصان باليني شده است
• متخصصان باليني نگران این هستند که باافزايش روز افزون تجويز داروهاي ضد افسردگي، بزرگسالان فکر کنند به آسانی می توانند ازافسردگی کودکان خلاص شوند

روش درمان
روش درمان
همکاری و هماهنگی برای رسیدن به درمان مناسب بین روانپزشک ، خانواده و مدرسه باید وجود داشته باشد
دارو:داروهاي ضدافسردگي بويژه SSRIs براي درمان افسردگي و اضطراب جدايي مفید هستند.
درمان روان شناختی به جز مواردی که افسردگی و اضطراب بسیار شدید وجود دارد،متخصصین درمان روان شناختی را رویکرد اول درمان اختلالات عاطفی کودکان می دانند.
درمان شناختي بايستي منطبق با سطح رشد كودك باشد و باید استرس های موجود در خانواده مثل طلاق، بدرفتاری فیزیكی و هیجانی با كودك مورد بررسی قرار گیرد. نتيجه
مطالعات انجام گرفته بر روي كودكان و نوجوانان مضطرب نشان داده است كه درمان‌هاي شناختي برای آن‌ها مؤثر واقع شده استبرگشت به مدرسه نقشی حیاتی در فرآیند درمان
دارد.

درمان در منزل
درمان در منزل
• والدین نقش بسیار مهمی را در درمان ایفا می‌کنند؛ باید آن‌ها را تشویق کنیم تا نیاز کودک را هم برای امنیت و هم برای زندگی مستقل و غیروابسته بفهمند و درک
کنند.
• برای تلاش‌های موفقیت‌آمیز کودک پاداش و جایزه در نظر گرفته شود.
• در صورتی که کودک از رفتن به مدرسه یا مهد کودک امتناع کند و در منزل بماند ، نباید محیط منزل پر از سرگرمی و استراحت و تفریح باشد و به اصطلاح شرایط منزل
به گونه‌ای نباشد که به کودک زیاد خوش بگذرد چون همین امر مشکل نرفتن کودک را به مدرسه تقویت می‌کند.

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *