اگر بچه ها ظرف غذای خود را کنار گذاشتند
حتی اگر بچه ها ظرف غذای خود را کنار گذاشتند ، ناراحت و نگران نشوید! ما برای اینکه فرزندانمان را به غذاخوردن وادار کنیم، به هر حیله و ترفندی متوسل می‌شویم. حتی ممکن است گوشت را به اسم مرغ به بچه‌ها بدهیم ت–ا آن-ها بتوانند از خاصیت همه مواد غذایی بهره‌مند شوند.
اما در مواردی نتیجه معکوس می‌گیریم؛ چون سر بچه‌ها کلاه نمی‌رود! آنها اگر متوجه فریب ما شوند، سخت‌تر از قبل به سراغ غذا می‌روند.
متخصصان معتقدند که گرچه واداشتن فرزندان به چشیدن غذاهای جدید به خودی خود کار نادرستی نیست، اما هرگز نباید آنها را به اجبار وادار به خوردن کرد. تحقیقات نشان می‌دهد که فرزندان پیش از چشیدن غذایی جدید، باید چندین بار آن را ببینند. اگر در مرحلهِ نخست فرزندتان عقب‌نشینی می‌کند، دوباره امتحان کنید. وقتی به آنها فشار نیاورید، بالاخره به سراغ غذای جدید خواهند رفت.
هنگام صرف غذا مراقب سخن‌گفتن خود باشید. ممکن است آنچه بر زبان می‌آورید باعث افزایش یا حتی کاهش اشتهای بچه‌ها به غذا شود! نظرات و توصیه‌های شخصی شما در مورد غذاخوردن، هیچ کمکی نمی‌کند. در عوض به روشهای دیگر، عمل کنید.
با بیان عبارات و جملات زیر نمی‌توانید کمکی به تغذیه فرزند خود بکنید:
روی بشقابت چیزی نمونه!
● چرا این جمله موثر نیست؟
وقتی به هنگام صرف غذا عباراتی نظیر فقط یه لقمه دیگه! ، بخور چون من می‌گم! و… به کار می‌برید، شما مبارزه‌ای را با فرزند خود شروع می‌کنید که ممکن است بازنده آن باشید. به‌علاوه، به این وسیله میزان غذای فرزندتان را ک-ن-ترل می‌کنید و نمی‌گذارید خودش به میزان اشتها و وعده غذایی خود پی ببرد.
متخصصان معتقدند وظیفه والدین تعیین نوع غذا، زمان و محل صرف آن است و وظیفه فرزند هم تعیین میزان غذایی است که می‌خواهد بخورد.
● روش بهتر: روش روی بشقابت چیزی نمونه! را کنار بگذارید و در عوض مقدار غذای کمتری در ظرف فرزندتان بریزید. زمانی که این تنش و اضطراب غذاخوردن برطرف شود، ممکن است خود او خواهان مقدار غذای بیشتری بشود.
در تغذیه فرزندان، تشویق آنها به حفظ تنوع غذا از توجه به میزان غذا مهمتر است. در این حالت بچه‌ها از غذا خوردن لذت بیشتری می‌برند. همچنین نگران تامین مواد غذایی مورد نیاز آنها نباشید. خود بچه‌ها در حین رشد، توانایی تشخیص مواد غذایی مهم و پرخاصیت را پیدا می‌کنند.
اگر بچه ها ظرف غذای خود را کنار گذاشتند
بخور، خاصیت داره!
● چرا این جمله موثر نیست؟
بچه‌ها غالبا” با چیزی که به‌طور مرتب به آنهاگوشزد شود، مشکل دارند.
●روش بهتر:
در مورد خواص مواد غذایی با زبانی ساده برای بچه‌ها صحبت کنید و بگویید که غذاها می‌توانند آنها را تندرست و قوی نگه دارند. به آنها بفهمانید که باید خوب غذا بخورند تا برای بازی و تفریح قوی و سرحال باشند.
فرزندان خود را در خرید مواد غذایی و تهیه غذاها شرکت دهید و به آنها بگویید که مواد غذایی را بر اساس خاصیت و مواد آنها انتخاب می‌کنید. وقتی بچه‌ها را به ک-م-ک در تهیه غذا و سالاد و یا انتخاب مواد غذایی در فروشگاه تشویق می‌کنید، آنها به مواد غذایی علاقه‌مند می‌شوند.
تا وقتی غذات‌رو کامل نخوری، از بستنی خبری نیست!
چرا این عبارت موثر نیست؟ با بیان این جمله، بستنی یا دسر مهمتر از غذای اصلی جلوه می‌کند و وعده اصلی غذا نقش و اهمیت خود را در نظر کودک از دست می‌دهد.
برخی از والدین برای تشویق فرزندان خود به صرف غذا، به آنها وعده می‌دهند که پس از صرف غذا مقداری کاکائو یا شکلات به آنها می‌دهند. اما در نهایت به این نتیجه می‌رسند که بچه‌ها به چیزی که دوست ندارند لب نخواهند زد.
● روش بهتر: در روزهای مشخصی پس از صرف غذا، به آنها دسر مش-خصی بدهید. اهمیت دسر باید بتدریج از بین برود. حتما” لازم نیست برای دسر از کیک یا شیرینی استفاده کنید. هرچیز شیرین مث خرما و میوه می‌تواند به وعده غذایی پایان دهد.
اگر بچه ها ظرف غذای خود را کنار گذاشتند
پس چی دوست داری؟
● چرا این عبارت موثر نیست؟
اگر بچه‌ها عادت کنند که به‌طور مرتب دستور بدهند و نوع غذا را مشخص کنند، در این‌صورت نمی‌توانند با رژیم غذایی خانواده جلو بروند. با پیشنهاد غذای دیگری به آنها، در واقع به آنها می‌فهمانید که می‌توانند نخورند.
ممکن است بچه‌ها برخی از غذاها را دوست نداشته باشند، اشکالی ندارد. آنها باید سر میز غذا حاضر شوند، مودبانه تشکر کنند و غذا را به شخص دیگری تعارف کنند.
● روش بهتر: غذای یکسانی را برای تمام اعضای خنواده خود در نظر بگیرید. البته از تنوع غذایی غافل نمانید تا بدین ترتیب بچه‌ها بتوانند با اختیار خود، چیزی را انتخاب کنند.
عصرانه و وعده‌های بین غذا را باید حداقل سه ساعت پیش از صرف غذای اصلی به بچه‌ها داد تا دوباره موقع خوردن غذا، گرسنه باشند.
حتی اگر بچه‌ها ظرف غذای خود را کنار گذاشتند، ناراحت و نگران نشوید، بچه‌ها از گرسنگی غش نمی‌کنند! تا زمانی که با تندرستی و شادابی رشد می‌کنند و شما تنوع مواد غذایی را در برنامه غذایی خانواده حفظ می‌کنید، مطمئن باشید که مواد غذایی لازم به آنها می‌رسد.
هر هفته از یکی از اعضای خانواده بخواهید که برنامه غذایی هفته را مشخص کند. به فرزندان خود فرصت انتخاب غذای مورد علاقه‌شان را بدهید. در خانواده باید به علایق، خواسته‌ها و نظرات همه افراد احترام گذاشت.
سایت تخصصی بانوان یزد
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
