بازی پدران با فرزندانشان تاثیر بزرگی بر رشد شناختی کودکان دارد

بازی پدران با فرزندانشان تاثیر بزرگی بر رشد شناختی کودکان دارد

بازی پدران با فرزندانشان تاثیر بزرگی بر رشد شناختی کودکان دارد

پدرانی که ادای نوشیدن چای را در بازی با کودکانشان در می آورند، به همراه عروسک های پارچه ای پرشده فرزندشان مدرسه بازی می کنند، یا کتاب های داستان را با حالت نمایشی برای نوپایان خود اجرا می نمایند کاری بیشتر از ایجاد تصویر یک “پدر خوب” را انجام می دهند. آنها ممکن است دارند کودکانشان را در زمینه های آموزشی تقویت می کنند، تقویتی که حد کم در دوران دبستان ادامه خواهد داشت، این نتیجه گیری ها را یک مطالعه تازه انتشار یافته بر روی خانواده های کم درآمد القا می کند.
پژوهش تازه انتشار یافته ای که برای 15 سال ادامه داشت نشان می دهد پدرانی که با فرزندانشان بازی می کنند تفاوت بزرگی در رشد شناختی کودکان خود ایفا می نمایند. جینا کوک، پژوهشگر خانواده، مصرف کننده و رشد انسان در دانشگاه ساوت یوتا (یوتای جنوبی) که این مطالعه را انجام داد اظهار داشت: “فقط بازی کردن با کودکانمان مهم نیست – این نیز مهم است که چگونه با کودکانمان بازی می کنیم.”

بازی پدران با فرزندانشان تاثیر بزرگی بر رشد شناختی کودکان دارد

پژوهشگران دانشگاه ایالتی یوتا 229 کودک از خانواده های با درآمد پایین را برای مدت 15 سال تحت مطالعه قرار دادند. آنها این کودکان را در هنگام بازی هم با مادر و هم پدر در نشست های بازی جداگانه و شبه-ساخت یافته زیر نظر قرار دادند. آنها آنگاه میزان تحریک را با درنظرگیری هم کمیت و هم کیفیت بازی ارزیابی نمودند. آنها در سه سالگی میزان واژه گویی و در کلاس پنجم توان ریاضی و خواندن این کودکان را آزمودند.

پژوهشگران دریافتند که نه تنها چگونگی بازی [بلکه] تناوب بازی شما با کودک تان بر موفقیت های آموزشی آنها تاثیر دارد. به گفته کوک چگونگی بازی با کودکان “پیامدهای درازمدتی دارد.”

یکی از جنبه های متمایز این پژوهش توجه ویژه آن به تاثیر سهم همکاری های پدر در رشد یا عملکرد آموزشی کودکان بوده است که در مقایسه تاکنون کمتر مورد توجه بوده است. کوک و هم نویسندگانش گزارش مطالعه خود را در یک شماره ویژه پدران در مجله علمی “فمیلی ساینس” (علم خانواده) منتشر ساختند.

به گفته کوک، ساده اش این بود که تا حدود یک دهه پیش پدرها به اندازه مادر ها در خانه نبودند. “در بسیاری از پژوهش ها ما فقط با مادرها حرف می زدیم و آنها را مورد مشاهده قرار می دادیم.” اما این مطالعه به هر دو نگاه کرد.

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *