مشکل همیشگی والدین بهانه گیری کودک از غذا
علاقه یا عدم علاقه به غذاها حق طبیعی کودکان است و لزومی ندارد که غذا خیلی عجیب و غریبی باشد تا بچه ها آن را دوست نداشته باشند.برای مثال برخی کودکان گوجه فرنگی دوست ندارند و بعضی دیگر از لوبیا بدشان می آید.حتما خود شما هم بعضی مواد غذایی را دوست ندارید،پس این حق را برای فرزندتان هم قایل باشید.
اجبار کودک به خوردن غذایی که دوست ندارد،کاری نادرست و زیانبار است.بدین معنا که اگر بزور نصف گوجه فرنگی را به کودکتان بخورانید،این کار نه تنها ایجاد علاقه و تمایل به گوجه فرنگی نمی کند بلکه سرانجام موجب تنفر او از گوجه فرنگی می شود.به یاد داشته باشید،اگر فرزندتان غذاهای خاص و مشخصی را دوست ندارد –به عنوان مثال گوشت،قارچ،لوبیا و تخم مرغ-بهانه گیر نیست بلکه فقطاین غذاها را دوست ندارد اما اگر غذاهایی که دوست ندارند،متغیر هستند،به این نکته پی می برید که به احتمال فراوان وی بهانه گیری می کند.
وقتی کودکان بی اشتها هستند،طبیعی است که خوب غذا نخورند،حال اگر با این موضوع برخورد مناسبی داشته باشید،بدون تردید هنگامی که گرسنه می شوند،غذایشان را با اشتها میل خواهند کرد.
درباره غذاهایی که بچه ها دوست ندارند،با بردباری رفتار کرده و موضوع را حاد نکنید زیرا با بزرگتر شدن کودک علایق غذایی او گسترش می یابند و بسیاری از غذاهایی را که در گذشته دوست نداشته،خواهد خورد.
بهانه گیری در مورد غذا نشانه و ویژگی خاصی دارد:این نوع از بهانه گیری پایان ناپذیر است و فهرست غذاهایی که کودک بهانه گیر دوست ندارد و نمی خورد بتدرج طولانی تر می شود تا جایی که برای مثال فقط نان و مربا می خورد،به احتمال زیاد این رفتار به موارد دیگری بجز غذا خوردن نیز گسترش می یابد و هر روز بر شدت آن افزوده می شود.ناگهان روزی فرا می رسد که به اجبار روزانه سه نوع غذا برای هر وعده درست کنید تا شاید از بهانه گیری های او در امان بمانید،غافل از اینکه این بهانه گیری ها تمامی ندارد و حتی به ده ها مورد دیگر –بشقاب غذا و…-نیز سرایت خواهد کرد.بهانه گیری کودک بر سر غذا،غذا خوردن را در خانه مبدل به عذاب و در خارج از منزل غیر ممکن می سازد.در حقیقت این قبیل کودکان از غذا به عنوان ابزاری برای تسلط و کنترل بر والدین استفاده می کنند.بنابراین بهترین راه این است که از تبدیل شدن غذا به عامل سلطه بچه بر شما پیشگیری نمایید.
گردآورنده: سارا گودرزی
