مشکلات و عوارض بیش فعالی در کودکان
بیش‌فعالی، کودکان را افسرده می‌کند!
بیش فعالی از آن دسته اختلالاتی است که والدین اغلب آن را با بازیگوشی و شیطنت کودکانه اشتباه می‌گیرند ولی به گفته کارشناسان این گمان والدین به‌خصوص در مواقعی که کودک علاوه بر بیش‌فعالی به بی‌توجهی هم مبتلا‌ست، هیچ‌گونه توجیه علمی ندارد و این کودکان باید حتما تحت درمان قرار گیرند.
چون به عقیده کارشناسان در غیراین صورت این اختلال با اشکال بدتری در بزرگسالی نیز همراه فرد خواهد بود؛ این در حالی است که مطالعات نشان می‌دهد 4 تا 6 درصد دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران مبتلا به بیماری بیش‌فعالی هستند.
همچنین تقریبا بیش از 50درصد مراجعه‌کنندگان به مراکز روانپزشکی کودک و نوجوان را مبتلایان به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه تشکیل می‌دهند. براساس آمارها تعداد کمی از بیماران یعنی حدود 20درصد کودکان بیش‌فعال هستند و 75تا 80 درصد آنها فقط مبتلا به بی‌توجهی، در حالی که گفته می‌شود کودکی که بیش فعال باشد، درمان سریع‌تر و بهبودی بیشتری نسبت به کودک بی‌توجه دارد.
مشکلات و عوارض بیش فعالی در کودکان
برای تشخیص هر کدام از این دوویژگی، 9 آیتم در کتب روانپزشکی وجود دارد؛ یعنی اگر از این 9 آیتم کودک 6 آیتم را داشته باشد، بیش فعال به حساب می‌آید. در مورد بی‌توجهی هم همینطور است.
البته ناگفته نماند که از نظر شیوع آماری پسرها 2 تا 3 برابر بیشتر از دختران مبتلا به این بیماری میشوند و براساس آخرین آمارها 12درصد دانش‌آموزان مبتلا به بیش‌فعالی هستند.
صرف‌نظر از تحصیل، کودکان بیش‌فعال اگر درمان نشوند، دچار صدمات جبران‌ناپذیری خواهند شد؛ مثل افسردگی و کاهش اعتماد به نفس. این کودکان در مدرسه و در خانواده مدام توبیخ میشوند.
اگرچه در خیلی از موارد این کودکان باهوش هستند و اگر درمان شوند، در جامعه بسیار موفق خواهند بود ولی چون اغلب درمان نمی‌شوند، این اختلال در آنها منجر به ترک تحصیل شده و حتی در آینده به اعتیاد روی می‌آورند، یا دچار رفتارهای ضد‌اجتماعی متعددی میشوند.
مشکلات و عوارض بیش فعالی در کودکان
البته این امر در درصد بسیار کمی از کودکان مصداق دارد. چون حتی اگر بیش فعالی در این کودکان از بین برود، بی‌توجهی در بزرگسالی هم با آنها ادامه پیدا می‌کند و منجر به صدمات مختلفی در زندگی فردی و اجتماعی از قبیل بی‌ثباتی زندگی زناشویی و بی‌ثباتی شغلی می‌شود.
البته این مسئله درست است که کودک ممکن است بیش‌فعال باشد ولی به تحصیل او لطمه‌ای وارد نشود. کودکان باهوش مشکلی از این نظر ندارند. چون هوش خیلی زیاد آنها، مشکل بی‌توجهی را حل می‌کند، اما در مراتب بالاتر تحصیل، بی‌توجهی خودش را کاملا نشان می‌دهد.
پس هوش یکی از آیتم‌هایی است که می‌تواند بی‌توجهی را تحت پوشش قرار دهد. ولی اگر بیش‌فعالی درمان نشود، این عامل هم در برابر بی‌توجهی خواهد شکست.
گرداورنده : سارا گودرزی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
