تفاوت بازی و کار

تفاوت بازی و کار

تفاوت کار و بازی چیست ؟ و بازیها چگونه با رشد تکامل می یابند؟

«بازی» عبارت است از هر نوع فعالیتی که برای تفریح و خوشی و بدون توجه به نتیجه نهایی، صورت می گیرد. انسان به طور داوطلبانه وارد این فعالیت می شود و هیچ نیروی خارجی و یا اجباری در آن دخیل نیست.
«کار» عبارت از یک نوع فعالیت برای رسیدن به یک هدف است. شخص این فعالیت را انجام می دهد، نه تنها به خاطر آنکه از آن لذت می برد بلکه به خاطر آنکه خواهان نتیجه نهایی آن است. کار ممکن است به طور داوطلبانه یا غیر داوطلبانه باشد ولی هر نوع فعالیتی را که به جای لذت بردن صرف به سوی یک هدف هدایت شود، دیگر نمی توان بازی نامید.
بازیها و ورزشها برای خردسالان بازی محسوب می شود، چون به فکر برنده شدن و رقابت با دیگران نیستند، بلکه هدف آنها تفریح و لذت بردن از آن است. به تدریج که کودکان بزرگتر می شوند مسأله رقابت و برنده شدن از بازی برایشان لذت بیشتری ایجاد می کند. به همین خاطر این فعالیتها بیشتر کار محسوب می شوند تا بازی.بچه های کوچکتر بازی هایشان کامل نیست . وقتی جغجعه را برایشان تکان می دهید تمام بدن خود را تکان می دهند . چون در مراحل اولیه رشد بچه ها نمی توانند یک عضو خود را تکان دهند . ( بازی های تکامل نایافته). این در حالی است که کودک هر چه بزرگتر می شود قادر خواهد بود بخشهای خاصی از بدن خود را به حرکت در آورد و اصطلاحا حرکاتش را لوکالیزمی کند .ایتدا کودکان علاقه به بازی های بدون قاعده دارند هر چه بچه ها بزرگتر می شوند برای بازی خود مقررات وضع می کنند. کودک نمی تواند آرام بازی کند .مقدار بازی هم مهم است . کودک زیر دو سال کمتر بازی می کند . والدین باید با کودک بازی کنند. در حدود سه تا پنج سالگی مقدار بازی متوسط است . شش سالگی بازی ها کم می شوند و هفت تا نه سالگی بازی ها به اوج خودش می رسد . در این سن هم تعداد بازی هم ساعت بازی زیاد می شود و از نه سالگی به بعد آرام آرام از میزان بازی کاسته می شود .

گردآورنده : سارا گودرزی

، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *