دنیای کودکان و آنچه در جریان رشد از تولد تا سه سالگی در آنها دیده میشود
کودک زیر یک سال نمی تواند برای رفع نیازهای خود منتظر باقی بماند چون شدیدا به دیگران وابسته هستند . آنها برای نیازهای خود گریه می کنند و ما بعنوان والد کودک موظف هستیم گریه های او را شناسایی و به آنها به سرعت پاسخ دهیم زیرا در این مدت حس اعتماد در حال شکل گیری است و ما با پاسخ سریع به خواسته های آنها این حس را در آنها بوجود خواهیم آورد .
پس از یک سالگی (14 ماهگی به بعد) کودکان باید آرام آرام طعم محرومیت را بچشند و صبر کردن را بیاموزند . آنها باید ناراحتی را تا حدی و برای مدت کوتاهی تحمل کنند . فراگیری صبر آنهم پله پله و آرام آرام در بچه های بالاتر از یک سال تولید اعتماد و اطمینان می کند .
نیاز بچه ها در این دوران دیگر تنها نیاز جسمانی نیست بچه ها به توجه نیازمندند باید آنها را در آغوش گرفت ، با آنها صحبت کرد و با آنها بازی کرد .بیاد داشته باشید برقراری پیوند عاطفی با کودکان هرگز آنها را لوس نمی کند بلکه احساس اعتماد و اطمینان خاطر در آنها ایجاد می کند .
کودکان یک تا سه ساله بیشتر به دنبال کسب آزادی و سیاحت در دنیای پیرامون آن هم به تنهایی هستند .
به همین دلیل است که دائما از واژه ” خودم ” استفاده می کنند . پدر و مادر باید بکوشند تا کارهایی را که کودک قادر به انجام آن است را انجام دهد . در این دوران مشکل بزرگ والدین حفاظت از اشیاء و اموالشان است که باید از دسترس کودک آنها را دور کرد . با این کار از کلمه “نه” کمتر استفاده خواهید کرد.
بچه های یک تا سه ساله می توانند غذای خودشان را خودشان بخورند البته باید تحمل ریختن غذا به اطرافشان را داشته باشیم. می توانید آنها را در لباس پوشیدنشان شرکت دهید آنها حد اقل در اوایل می توانند لباس هایی را که شما برایشان انتخاب کرده اید بیاورند .
این درست است که اگر کارهای کودک یک تا سه ساله را شما انجام دهید ، وقت شما کمتر گرفته می شود البته ( در کوتاه مدت ) اما در بلند مدت این برنامه هم به ضرر شما هم به ضرر کودکتان تمام خواهد شد و مجبور خواهید بود در آینده وقت بیشتری برای این گونه کارها صرف نمایید . به یاد داشته باشید که مسئولیت ها را باید آرام آرام به دوش کودکان خود محول کنید .
در این دوران از راهکارهایی می توانید بهره ببرید مانند : پرت کردن حواس کودک ، جایگزین کردن شیئی مناسب به جای شیئی نا مناسب .
وقتی کودکان یک تا سه ساله استقلال و خودمختاریشان تهدید می شود لجاجت و سماجتشان آغاز می گردد .
امکان انتخاب در حد ظرفیت و توان کودک بدهید و کلمه “نه” را برای مواقع ضروری ذخیره نمایید همچنین خونسردی خودتان را حفظ نمایید و بی جهت تابع بد خلقی آنها نشوید زیرا اگر به بد خلقی کودتان زیاد توجه نشان دهید او بارها و بارها این کار را تکرار خواهد کرد . در این سنین برای اینکه آسیبی به کودکتان نرسد باید آزادی عمل بدهید تا دنیای پیرامونش را معقولانه سیاحت کند .
گردآورنده : سارا گودرزی
