یاداشتهای روزانه والدین از رشدو رفتار کودکان چه نتایج مثبتی به همراه دارد
يادداشت هاى روزانه براى پاسخ والدين به سؤالاتى كه بعداً مطرح ميشود مفيد است. اين يادداشتها میتواند به حافظه والدين كمك كند، بويژه وقتى كه گذشت زمان سبب شود كه آنان در مورد زود متولد شدن كودك اول اغراق كنند و در مورد رشد كودك دوم يا سوم نگران شوند. يا اگر والدين نگرانند كه كودك در انجام رفتارى افراط يا تفريط می كند، می توانند به يادداشتهاى گذشته مراجعه كنند تا معين شود كه آيا ادراك آنها دقيق است و آيا الگويى موجود است يا خير. هيجان انگيزتر از همه اين كه يادداشتهاى روزانه يگانگى هر كودك را آشكار می سازد. اين يادداشتها نه تنها سابقه نظم وترتيب رشد را ارائه می دهد، بلكه برتريها و اميال فردى كودكان را نيز روشن مى سازد.
يادداشتهاى روزانه ظاهراً داراى دو نقص اصلى است. نخست ، مدخلهاى يادداشتهاى روزانه، بويژه اگر تهيه كننده آنها والدين مغرورى باشند، متأثر از يجانبداريهاى گوناگونى است كه احتمالا قابل اعتماد نيست. و دوم، از آنجا كه لازم است كه فرد طى مدتى طولانى با كودك در تماس باشد افراد ديگرى به جز والدين از استراتژى تحقيق كارآمدى برخوردار نيستند. با اين همه در چندين دهه گذشته، پژوهشگران در زمينه رشد اوليه زبان، يادداشتهاى روزانه مفصّلى از رشد زبانى كودكان خود نگهدارى كرده و به نكات مهمّى دست يافتهاند. و در دهههاى 1920 و 1930 ژان پياژه، با مشاهده رفتار كودكان خود و ثبت دقيق آنها نظريه رشدى را پديد آورد كه بعداً با مشاهده كودكان محيطهاى ديگر محك زده شد. اينك روشن شده است كه يادداشتهاى روزانه كودك، اگر چه نقايصى هم داشته باشد، براى مطالعه كودكان خردسال يك استراتژى قوى است. مشاهده رفتارها در حين بروز اطلاعات مهمى را در باره رشد كودكان خردسال فراهم می سازد.
براى مثال رفتار پرخاشگرانه به اعمالى جسمانى نظير زدن، خراشيدن، كشيدن يا فشار آوردن به فرد ديگرى محدود می شود. يا اين تعريف می تواند شامل رفتار كلامى نظير جيغ كشيدن، تهديد كردن، دشنام دادن باشد. در هر يك از اين دو حالت رفتارهايى كه در اين تعريف می گنجند عبارتند از آنهايى كه مستقيماً مورد مشاهده قرار می گيرند و قضاوت ذهنى والدین در آن دخالت ندارد. .
گردآورنده: سارا گودرزی
