شروع ورزش باید از دوران نوزادی باشد

شروع ورزش باید از دوران نوزادی باشد

شروع ورزش باید از دوران نوزادی باشد

زمانی که حرف از ورزش به میان می آید بسیاری تصور می کنند که تنها بزرگالان نیاز به ورزش دارند در حالی که از همان ماه های اولیه زندگی انسان نیاز به تحرک جسمی دارد و تنها شیوه ورزش کردن با دوران بعدی زندگی تفاوت دارد.

پرداختن به ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان را افزایش دهد. کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و به آنها می آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کنند که این توانایی نه تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعی نیز مفید خواهد و به یافتن دوستان تازه کمک می کند.
تحقیقات انجام شده توسط محققان مرکز پزشکی انگلیس نشان می دهد که کودکان زیر 5 سال حداقل باید در روز 3 ساعت ورزش کنند و همچنین کودکان نوپا نیز باید حداقل در روز 15 دقیقه پیاده روی مستمر داشته باشند.
محققان توصیه کردند: کودکانی که هنوز توانایی راه رفتن را ندارند هم باید هر روز سه ساعت از وقت خود را به ورزش و تحرک جسمانی صحیح اختصاص دهند و والدین باید این کودکان را تشویق کنند تا به صورت سینه خیز و یا چهار دست و پا دور اتاق حرکت کنند .
اما باید به خاطر داشت که کارشـناسان ورزش و روانشـناسی کـودک توصـیه می کننـد که کـودکان تا قـبل از رسـیدن بـه سـن 8 تـا 10 سـالگی نباید در ورزش های رقـابتی سازمان یافته که آن امتیاز محاسبه می شود و به خصوص بزرگسالان در آن نقش دارند شرکت کنند چون احتمال فشار روانی و یأس ناشی از باخت در آنها زیاد است.
کودکان زیر 8 سال باید در بازی، کشف و یادگیری مهارت هایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پائین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل می شود، کاملاً آزادانه رفتار کنند و این مهارت ها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند. واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شود.
والدین باید توجه داشته باشند که محوطه ای که کودکان در آن بازی می کنند باید امن و دور از عوامل خطرزا باشد و کودکان کم سن نباید ورزش‌هایی را انجام دهند که موجب ایجاد اختلال در رشد استخوا‌ن‌ها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندام‌ها صدمه وارد کند. بهترین کار، انجام ورزش‌های مختلفی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند.

کودک را به انجام کاری که نمی‌تواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نکنید و همچنین نباید کودک  را به دلیل کاری که درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است، مقصر دانست و مورد انتقاد و تمسخر قرار داد.

شروع ورزش باید از دوران نوزادی باشد

زمانی که حرف از ورزش به میان می آید بسیاری تصور می کنند که تنها بزرگالان نیاز به ورزش دارند در حالی که از همان ماه های اولیه زندگی انسان نیاز به تحرک جسمی دارد و تنها شیوه ورزش کردن با دوران بعدی زندگی تفاوت دارد.

پرداختن به ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان را افزایش دهد. کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و به آنها می آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کنند که این توانایی نه تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعی نیز مفید خواهد و به یافتن دوستان تازه کمک می کند.
تحقیقات انجام شده توسط محققان مرکز پزشکی انگلیس نشان می دهد که کودکان زیر 5 سال حداقل باید در روز 3 ساعت ورزش کنند و همچنین کودکان نوپا نیز باید حداقل در روز 15 دقیقه پیاده روی مستمر داشته باشند.
محققان توصیه کردند: کودکانی که هنوز توانایی راه رفتن را ندارند هم باید هر روز سه ساعت از وقت خود را به ورزش و تحرک جسمانی صحیح اختصاص دهند و والدین باید این کودکان را تشویق کنند تا به صورت سینه خیز و یا چهار دست و پا دور اتاق حرکت کنند .
اما باید به خاطر داشت که کارشـناسان ورزش و روانشـناسی کـودک توصـیه می کننـد که کـودکان تا قـبل از رسـیدن بـه سـن 8 تـا 10 سـالگی نباید در ورزش های رقـابتی سازمان یافته که آن امتیاز محاسبه می شود و به خصوص بزرگسالان در آن نقش دارند شرکت کنند چون احتمال فشار روانی و یأس ناشی از باخت در آنها زیاد است.
کودکان زیر 8 سال باید در بازی، کشف و یادگیری مهارت هایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پائین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل می شود، کاملاً آزادانه رفتار کنند و این مهارت ها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند. واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شود.
والدین باید توجه داشته باشند که محوطه ای که کودکان در آن بازی می کنند باید امن و دور از عوامل خطرزا باشد و کودکان کم سن نباید ورزش‌هایی را انجام دهند که موجب ایجاد اختلال در رشد استخوا‌ن‌ها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندام‌ها صدمه وارد کند. بهترین کار، انجام ورزش‌های مختلفی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند.

کودک را به انجام کاری که نمی‌تواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نکنید و همچنین نباید کودک  را به دلیل کاری که درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است، مقصر دانست و مورد انتقاد و تمسخر قرار داد

گروه تحقیقات نی نی سایت

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا 

،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *