علت ناخن جویدن چیست

علت ناخن جویدن چیست

علت ناخن جویدن چیست؟
در ادامه به بیان دلایل اینکه چرا کودکان و نوجوان ناخن های خود را می جوند می پردازیم.
فشار روحي و اضطراب:
اين عادت روشي براي تسکين ناراحتي ها و عصبانيت هايي است که از يک موقعيت اضطراب زا و فشارآور به وجود مي آيد زيرا ديده شده افرادي که ناخن خود را مي جوند از افراد عادي مشوش ترند. اين افراد در موقع صحبت کردن يا انتظار کشيدن با انگشتان خود يا وسيله اي ديگر بازي مي کنند يا پاهاي خود را در حال نشسته پي در پي تکان مي دهند.
یکی از باورهای رایج این است که فشارهای عصبی و تنش های روزانه موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می شود، این باور که تا حد زیادی نیز درست است موجب شده گروهی از روان شناسان بر این باور باشند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها راهکاری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است.
عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی ها، دلواپسی و تضاد های فکری، بلا تکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلم های ترسناک، تقلید از دیگران، والدین، دوستان،هیجان بیش از حد و عکس العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل جویدن ناخن محسوب می شود.
جویدن ناخن معمولا به‌دنبال وقایعی که می‌توانند منشأ اضطراب کودک باشند، بروز می‌کند. وقایعی چون: تولد یک برادر (ورود یک نوزاد به خانواده)، ورود به مدرسه و آغاز سال تحصیلی و یا جدایی والدین.
کودکی که ناخن‌هایش را می‌جود، کودکی مضطرب، کمرو و نسبتا درونگراست که برای کنترل اضطرابی که در اثر واقعه‌ای استرس‌زا در او ایجاد شده و نمی‌تواند به‌گونه‌ای دیگر اضطرابش را اداره کند، این رفتار را از خود نشان می‌دهد.
جویدن ناخن‌ها تنها روشی برای تخلیه اضطرابی است که در پشت آن چیزی عمیق‌تر را پنهان می‌کند؛ چیزی مثل خشمی فروخورده، عدم‌اطمینان یا نیاز به آرام کردن خود؛ اندکی شبیه مکیدن شست که نوزاد نمی‌تواند از مکیدن آن امتناع کند، با این تفاوت که به جای آنکه خشمش را بیرون بریزد یا آن ‌را بروز دهد، با جویدن انگشتانش خشمش را در خود نگه می‌دارد.
تعداد دفعات، شدت و مدت زمان این رفتار از عواملی هستند که باید زمانی که کودک ناخنش را می‌جود به آنها توجه داشت. در حقیقت، گاهی پیش می‌آید که کودکان فقط در یک دوره زمانی این رفتار را از خود نشان می‌دهند که دقیقا به‌مدت زمانی که واقعه‌ای استرس‌زا آنان را تحت‌تأثیر قرار داده است، مربوط می‌شود.
تغذیه:
سوء تغذيه وکمبود ويتامین A  در بعضي افراد آنها را عصبي مي کند و موجب ناخن جويدن توسط فرد عصبي مي شود.
ترس:
اين عمل بيشتر در کودکاني که والدينشان ناآگاهانه و به بهانه هاي مختلف در آنها ايجاد ترس مي کنند زياد ديده مي شود. مثلا وقتي به کودک گفته مي شود: “اگر گريه يا اذيت کني مي گويم لولو تو را بخورد” و يا ترساندن کودک از دکتر يا آمپول، شيوه هاي غلطي است که والدين براي ساکت کردن کودک اعمال مي کنند.
تقليد:
چنانچه يکي يا هر دو والدين کودکي، عادت به ناخن جويدن داشته باشند احتمال آنکه کودک آنها نيز به اين عادت مبتلا شود بيشتر از کودکاني است که والدين آنها دچار اين اختلال نيستند. زيرا در بعضي موارد، کودک ناخن جويدن را از والدين ميآموزد، چون مي بيند والدينش به هنگام ناراحتي اين عمل را انجام مي دهند و ازاين رو ياد مي گيرد براي رفع ناراحتي خود به اين عمل روي آورد.
هيجان پذيري بيش از حد:
عده اي ناخن جويدن را واکنشي براي تخليه هيجانات و تمايلات ناخوداگاه فرد براي خود آزاري مي دانند و معتقدند اين عمل به خاطر احساس گناهي است که فرد به وجود آمده و منجر به خود تنبيهي و خودآزاري او مي شود. احتمالا اين عادت در افرادي که هيجان پذيرتر از ديگران هستند بيشتر ديده مي شود. جويدن ناخن در خانواده هاي كم جمعيت به علت كم بودن همبازي يا توجه غير عادي به فرزندان و در خانواده هاي پر جمعيت به دليل محيط شلوغ خانه و كم توجهي به نياز هاي عاطفي كودكان شايع تر است.

منبع
http://www.mardomsalari.com
http://www.hamshahrionline.ir
http://www.mehrnews.com
روزنامه جام جم
گردآورنده: فریبا نقدی

، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *