وابستگی مادر و کودک و جدا شدن تدریجی کودک از مادر
کودک انسانی دارای سه بند ناف است یکی بند نافی که پس از زایمان پاره می شود ، دیگری بند ناف ,وابستگی که تا دو سالگی بین مادر و کودک وجود دارد و بند ناف عاطفی که تا دوازده سالگی باید جدا شود .
این بند ناف وابستگی تا دو سالگی لازم است وجود داشته باشد تا کودک امنیت لازم را از مادر بگیرد ولی بعد از آن باید آن را با جدا کردن کودک از اتاق خواب والدین همچنین فرستادن او به مهد کودک از دو ونیم – سه سالگی در حد روزی دو- سه ساعت پاره نمود .
یکی دیگر از بهترین راه های افزایش فاصله وابستگی مادر و کودک ، رابطه ی نزدیک پدر و فرزند است. به این معنا که پدر در حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا دادن و یاری کردن با کودک مشارکت فعال داشته باشد، تا مادر بتواند نقش همسری خود را دوباره از سر گیرد. سپردن کارهایی که کودک قادر به انجام آنهاست به او کمک خواهد کرد تا این فاصله را با مادر ایجاد کند .
به کودک فرصت دهید مراحل رشد را به تدریج طی کند، یعنی یاد بگیرد، غذا بخورد، ادرار و مدفوعش را کنترل کند و لباسش را بپوشد. اضطراب والدین می تواند، هر یک از این مراحل را به بحرانی برای خانواده مبدل سازد.
اگر کودک متوجه شود، با برآورده نکردن خواسته ها و انتظارهای والدین قادر به جلب توجه آن ها می باشد، به شدت از انجام این امور خودداری کرده، اضطراب مادر را افزایش خواهد داد.
احساس گناه در مورد این که شاید من مادر کاملی نیستم در شما ایجاد اضطراب می کند و این اضطراب مستقیما به کودک انتقال می یابد، در نتیجه بی تابی های کودک افزایش یافته و به دنبال آن بر احساس گناه و اضطراب مادر افزوده می شود و کودک نیز کما کان به شما وابسته خواهد ماند.مطمئن باشید، اکثر مادران در ابتدا همین احساس نگرانی را داشته اند، ولی موفق شده اند، به خودتان شک نکنید.
مادر کافی مادریست که بدون اضطراب و به موقع توجه نشان می دهد ، به جا بی اعتنایی می کند،اقتدار لازم را اعمال می کند ، در عین حال به فرزند خود عشق می ورزد و احترام می گذارد و نقش های مادری، همسری و اجتماعی خود را به درستی ایفا می کند.
به یاد داشته باشید بیشترین عاملی که باعث می شود کودک بند ناف عاطفی خود را با مادر حفظ کند ، خود مادر است . برخی مادران به دلیل احساس نا امنی و همچنین کمبود اعتماد به نفس ، تمام کارهایی را کودک قادر است خود انجام دهد ، انجام می دهند و کودک را وابسته به خود نگه می دارند و به نوعی کودک را سرباز خود می کنند . همچنین کنترل بیش از حد باعث خواهد شد کودک مستقل نشده ، وابسته بماند و مسئولیت پذیری در او شکل نگیرد .
گردآورنده : سارا گودرزی
