ویژگی کودکانی که والدین مقتدر داشته اند
این بچهها در مدرسه میتوانند به خوبی با دیگران در ارتباط باشند و در زمینة عاطفی دچار اشكال نخواهند شد؛ زود با دیگران ارتباط پیدا میكنند؛ آمادة همكاری با دوستان خود هستند و اختلاف عقاید دیگران در نظر آنها امری عادی است زیرا بارها نظرهای مختلف را در خانه شنیده و تحمل كردهاند. تعصب در میان این دسته از بچهها كم دیده میشود و به هیچ وجه درصدد تجاوز و حمله به دیگران بر نمیآیند.
البته دموكراسی در محیط خانواده به معنای آزادی نامحدود نیست زیرا در چنین خانوادهای اگر محدودیتها برداشته شود و افراد، حقوقی برای یكدیگر قائل نباشند،احتمالاً همة افراد خانواده دستخوش دگرگونی و اختلال میشوند و كودكان نیز در آینده با موازین اجتماعی و اخلاقی جامعة خود در تعارض قرار میگیرند. طبق گزارش سیموند، كودكانی كه در خانوادههای دموكراتیك پرورش مییابند معمولاً از نظر نمرههای درسی و حتی بهرة هوشی، در مقایسه با كودكان پرورش یافته در دیگر محیطها، پیشرفت بهتری دارند. این كودكان از حس كنجكاوی بیشتری برخوردارند، خلاق و تكرو هستند، در بین همسالان خود محبوبیت بیشتری دارند و بالاخره بهتر میتوانند رهبری گروه همسالان را بر عهده بگیرند.
آزادی حساب شده در این خانوادهها تا حدی است كه كودكان علاوه بر بیان عقیدة خویش، در مواردی كه به نظرشان نادرست مینماید اجازه دارند با والدین خود مخالفت كرده و با آنها بحث كنند. مهار منطقی موجب میشود كه كودكان این خانوادهها قوانین و اصول رفتارهای صحیح و عامهپسند را درونی كرده و در قبال اعمال و گفتار خود احساس مسئولیت كنند. برخی از متخصصان تعلیم و تربیت، این گونه والدین را والدین «مقتدر» نامیدهاند چرا كه اینان هم برای رفتار خودمختارانه و هم برای انضباط، اعتبار قائلند. جكسون و همكاران (1990)، معتقدند كه والدین بچههای خلاق، استبداد و محدودیتهای انضباطی كمیدارند. باومریند، در تحقیقات خود به این نتیجه رسید كه بین تعامل مثبت و گرم والدین با كودكان و افزایش رفتارهای مثبت و كفایت اجتماعی فرزندان ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد.
گردآورنده : سارا گودرزی