ویژگیهای والدین آسان گیرو نحوه تربیت آنها
كودكانی كه در محیط كاملاً آزاد پرورش می‌یابند:افراد این خانواده‌ها مردمی بی‌بندوبار، لاابالی، سهل‌انگار، خودخواه و بی‌هدف‌اند. میزانی بر اعمال و افكار آنها حاكم نیست، احساس مسئولیت نمی‌كنند، قادر به زندگی اجتماعی نیستند، نمی‌توانند با دیگران به سر ببرند و اغلب در زندگی با شكست روبرو می‌شوند. همین خصوصیات در رفتار بچه‌هایی كه در این‌گونه خانواده‌ها پرورش یافته‌اند دیده می‌شود.
آسان‌گیری بیش از حد میتواند برای كودك مخرب باشد و او را لوس، پر توقع و خودخواه بار بیاورد، طوری كه توقع توجه و محبت مداوم از دیگران دارد. در ضمن كودكانی كه در خانواده‌هایی پرورش می‌یابند كه در آن آزادی معقول و منطقی حاكم است، افرادی دارای روحیة همكاری، با اعتماد، سازگار در موقعیت‌های اجتماعی و مسئول خواهند بود. افراط و تفریط در آزادی دادن به كودك میتواند باعث دشواری‌های رفتاری وی شود؛ برای مثال فرزند خانواده‌ای كه میتواند شب را تا دیر وقت یا تمام شب را در خارج از منزل و بدون اطلاع خانواده از ارزش‌های اخلاقی مكانی كه او در آن بسر می‌برند، بگذارند و یا هر پدیده‌ای را با آزادی كامل تجربه كند، فردی لذت‌طلب و بی‌بندوبار خواهد شد.
والدین آسان‌گیر:
1)قوانین را اجرا نمی‌كنند؛
2) قوانین را به وضوح ابلاغ نمی‌كنند؛
3) تسلیم قهر، گریه و سرزنش كودك می‌شوند؛
4) توقع یا تقاضای ناچیزی برای رفتار مستقل و رشد یافته دارند؛
5) مقررات انضباطی ناهمسان دارند؛
6) رفتار بد را نادیده گرفته یا آن را می‌پذیرند؛
7) خشم و عصبانیت خود را آشكار نمی‌كنند؛
8) از اهمیت تظاهر آزاد عكس‌العمل‌ها تجلیل می‌كنند؛
9) میزان سخت‌گیری آنها كمتر است.
كودكان تعارضی ـ تحریك پذیر:
1) قوانین‌شان به صورت انعطاف ناپذیر تحمیل می‌شود؛
2) با رفتار بد مقابله و كودك را تنبیه می‌كنند؛
3)خشم و نارضایتی خود را نشان می‌دهند؛
4)قوانین را توضیح نمی‌دهند؛
5)درنظر آنها كودك تحت سلطه تكانه‌های ضد اجتماعی مهار نشده است؛
6)امیال كودك را در نظر نمی‌گیرند و عقایدشان را جویا نمی‌شوند؛
7)در اجرای قوانین با وجود مخالفت كودك پافشاری می‌كنند؛
8)از نظر انضباطی خشن و تنبیه‌گرند؛
9)ابراز محبت و صمیمیت آنها نسبت به كودكان در سطح پایین است.
گردآورنده : سارا گودرزی
