پرخاشگری در کودکان
پرخاشگری با افزایش سن در کودکان
رفتارهای تکانه ای از مهم ترین دلایل پرخاش و خشونت در کودکان واز ویژگی های دوره ی نوپایی هستند. این رفتارها بدون فکر ونقشه ی قبلی و بر اثر میل ناگهانی بروز می کنند و به عبارتی تبدیل احساس به رفتاری ناگهانی ، به دور از تفکر و تعقل می باشند. در کودکان نوپا باید از زفتارهای تکانه ای ، پیشگیری یا آن ها را به سمت دیگری منحرف کرد. بچه ها نمی دانند لگد زدن سبب درد وناراحتی دیگران می شود ، این مسئله ناگهان به ذهنشان می رسد بی درنگ آن را تجربه می کنند. گاهی رفتارهای تهاجمی در کودکان نوپا به این دلیل است که هنوز توانایی استفاده از کلمات مناسب را کسب نکرده اند.
پرخاشگری در کودکان
وقتی کودکان نوپا بزرگ تر می شوند ، به سرعت رفتارهای پرخاشگرانه وتهاجمی مانند کتک کاری و گاز گرفتن را فرا می گیرند زیرا به این درک می رسند که با این رفتارها بسادگی و با موفقیت کامل قادر به جلب توجه منفی شما هستند وبدون تردید برای کودکان جلب توجه منفی بهتر از عدم توجه دیگران خواهد بود. گاهی نیز علت رفتارهای پرخاشگرانه ،حسادت است. علاوه بر آن هنگامی که کودک با معنای تقسیم ، شراکت و همکاری به خوبی آشنا نباشد ، از خود رفتارهای تهاجمی نشان می دهد. برای مثال باختن بازی یا زمانی که دوستش اسباب بازیش را به او نمی دهد ، منجر به بروز رفتارهای خشن در کودک می گردد. گاهی اوقات بازی هم به خشونت کشیده می شود اما بین جر وبحث با جنگ و دعوا تفاوت قائل شوید و به محض ظهور نخستین نشانه های جر و بحث مداخله نکنید. اجازه دهید ؛ کودکان خودشان برای رفع و رجوع موضوع تلاش نمایند.پی بردن به علت دعوا یا پرخاشگری مهم است ولی مسئله حائز اهمیت این است که برای او روشن کنید ، چنین رفتاری به هر علتی که باشد به هیچ وجه از نظر شما پذیرفته نخواهد بود. اگر کودک در منزل مجاز به انجام رفتارهای پرخاشگرانه باشد ، تصور می کند در مکان های دیگر نیز به این رفتار مجاز است و این موضوع به مرور هم برای کودک و هم برای والدینش ، دردسر ساز خواهد شد.
گردآورنده : سارا گودرزی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
