چند توصیه برای والدین در ارتباط با پرداخت پول تو جیبی به بچه ها
منتظر بمانید تا فرزندتان به پختگی لازم برسد. اگر شمردن بلد نباشد، دادن پول توجیبی به او هیچ فایده‌ای ندارد. چون قادر نیست به هنگام پول گرفتن و یا خرید کردن، جمع و تفریق کند.
از همان ابتدا همه چیز را مشخص کنید. شما متعهد می‌شوید که هر هفته و یا هر‌ماه به او پول بپردازید اما در عوض از اینکه از او بخواهید پولش را در راه درست مصرف کند نهراسید. می‌توانید بپذیرید که گاه فرزندتان چیزهای به درد نخور و یا چیزهای بیخودی که همه نوجوانان عاشقش هستند را خریداری کند، درصورتی‌که او هم تلاش کند برای خرید چیزهای مفیدتر پول کنار بگذارد. روی هم رفته، چنانچه بخواهد مدام پولش را هدر دهد و یا چیزهای خطرناکی چون سیگار، چاقوی جیبی و الکل بخرد مخالفت کنید و پول تو جیبی‌اش را به تعویق اندازید. از این به بعد است که او باید بفهمد که اجازه ندارد هر کاری که بخواهد با پولش انجام دهد. در عوض، چنانچه نظر شما را در این مورد بخواهد، تنها راه برای نشان دادن راه و چاه به او و اینکه یاد بگیرد پولش را بهتر خرج کند، این است که نسبت به انتخاب‌هایش با او مدارا کنید.
در ازای کمک کردن در کارهای خانه و یا کسب نمرات بالا در کلاس و امتحانات از پول‌دادن به او خودداری کنید. او باید یاد بگیرد که برای خودش کار می‌کند نه برای پول. همچنین پول نباید به وسیله‌ای برای تهدید و خط و نشان کشیدن بین شما و فرزندتان تبدیل شود؛«اگر اتاقت را مرتب نکنی، پول تو جیبی‌ات را قطع می‌کنم.»
هدف از دادن پول تو جیبی به فرزندان قبل از هر چیز آن است که به او مدیریت دخل و‌خرج و اهمیت و ارزش چیزها را بیاموزید. چنانچه فرزندتان زودتر از موعد مقرر پول تو جیبی‌اش را خرج کند و بخواهد جلوتر آن‌را از شما بگیرد، (مطمئنا یک روز این‌کار را انجام خواهد داد)، ابتدا به او نرمش نشان دهید، به او کمک کنید تا متوجه اشتباهش شود اما عادت نکنید همیشه او را از بحران مالی نجات دهید. در این صورت پول تو جیبی جنبه آموزشی خود را از دست می‌دهد.
همچنین به او نگویید با پولش چه کار کند، بگذارید خودش تجربه کند و هر چه که می‌خواهد بخرد، حتی چیزهای بی‌فایده، به‌خصوص آنکه پول نباید منشأ درگیری میان شما و فرزندتان شود. باید قوانین مشخصی در مورد آن برقرار کنید.
از مداخله کردن در خریدهایش و تهدید و خط و‌نشان کشیدن سر پول خودداری کنید.
بنا به سنش به او پول تو‌ل‌جیبی بدهید و با افزایش سن، به مبلغ پرداختی بیفزایید.
بنا به نیازهای واقعی‌اش به او پول دهید. در حقیقت پول زیاد به هیچ دردی نمی‌خورد. با این عمل شانس تجربه کردن خواستن و انتظار چیزی که در حسرت آن به سر می‌برد را از او می‌گیرید.
در مورد پول آزادانه صحبت کنید، به‌خصوص آنکه صحبت از پول نباید موضوع ممنوعی باشد. مثلا چنانچه می‌خواهد پول تو جیبی‌اش زیاد شود، باید در مورد نیازهایش با او گفت‌وگو کنید.
اگر فرزندتان پول تو جیبی نخواهداین امر اغلب به معنای ترس از بزرگ شدن و عدم‌اعتماد به نفس است. درخواست از مامان و بابا خیلی آسان‌تر است تا اینکه زیر بار مسئولیت برود! بهترین کار آن است که درصورت امکان روی این مسئله تاکید کنید و ارزش او را بالا ببرید. باید به او نشان دهید به کاری که می‌کند و یا شروع به انجام آن کرده است، افتخار می‌کنید. از تصمیم‌گیری به جای او خودداری کنید. بر عکس بگذارید خودش تصمیم بگیرد حتی اگر گاه اشتباه کند.
گرداورنده : سارا گودرزی
