چگونه با کتاب خواندن و قصه گفتن می توان به رشد تکلمی کودک کمک کرد؟

چگونه با کتاب خواندن و قصه گفتن می توان به رشد تکلمی کودک کمک کرد؟

چگونه با کتاب خواندن و قصه گفتن می توان به رشد تکلمی کودک کمک کرد؟

برای کودک قصه بگویید و یا کتاب بخوانید

با صدای گیرا و رسا  قصه گفتن برای کودک و یا خواندن کتاب داستان برای او نیز تأکیدی است بر بُعد خوشایند ارتباط کلامی . قصه گویی و خواندن کتاب های داستان برای کودک در جهت جلب توجه او ، از اهمیت به سزایی برخوردار است . در موقع قصه گفتن و یا خواندن کتاب سعی کنید با صدای نسبتاً بلند ، و آهنگ و نظمی خاص این کار را انجام دهید . زمانی که قصه های خاص و مورد علاقه کودک را چندین مرتبه نقل کردید و یا خواندید ، به او فرصت بدهید تا در صورتی که تمایل و آمادگی دارد ، بعضی از جملات قصه را تکرار نماید و یا این که همه ی قصه را با کلمات خودش برای شما بازگو کند . اگر احساس می کنید که مهارتی در قصه گویی ندارید ، می توانید با صحبت کردن در مورد تصاویر و عکس های دوست داشتنی ، به ویژه آنهایی که با خود خاطره و حکایتی را به همراه دارند با او ارتباط برقرار کنید. از زندگی و خاطرات دوران کودکی خودتان و یا از کارهای جالب خود کودک در گذشته ، وقتی که کوچکتر بود ، برای او بگویید . همه ی بچه ها شنیدن قصه ها و خاطره ها را دوست دارند . از بازگو کردن قصه های ترس آور اجتناب کنید ، زیرا اگر چه ممکن است داستان های ترسناک برای کودک جالب و لذت بخش باشد ، اما نهایتاً موجب آزردگی ذهن و روان او خواهد شد . شما باید کارهایتان را به گونه ای برنامه ریزی نمایید که هر روز فرصتی داشته باشید تا بدون درگیری و مزاحمت و با خیال راحت برای کودک قصه بگویید و یا داستان مصور بخوانید . اگر برنامه قصه گویی شما برای کودک با برنامه های تلویزیون همزمان شده است ، باید ترتیبی بدهید که در ساعات مشخصی تلویزیون خاموش باشد.

چگونه با کتاب خواندن و قصه گفتن می توان به رشد تکلمی کودک کمک کرد؟

به کودک کمک کنید تا احساسات خود را با صحبت کردن ابراز نماید.

سعی کنید در طول هفته یا ماه ، حتی المقدور ، چندین دفعه به کودک بگویید و یا به گونه ای نشان دهید که به او علاقه مند هستید و دوستش دارید . بی تردید برای کودک بسیار مشکل خواهد بود که بتواند در موقع لزوم این قبیل احساسات بسیار ارزشمند را بدون برخورداری از یک الگوی مطلوب ابراز نماید . به چه چیزی می خندید ؟ اگر خنده شما به چیزهایی باشد که موجب ناراحتی و دلگیری کسان دیگر شود ، در واقع نحوه خنده نابجا و رفتار ناشایست را به کودک خود آموزش می دهید . کودک نیاز دارد درباره حرفها و کارهای خنده دار و افراد خندان چیزهایی بداند ، بنابراین از خندیدن خودتان برایش صحبت کنید و به او بگویید که چه عاملی باعث خنده شما می شود . به او بفهمانید که شما به چیزهای خنده دار می خندید و نه به چیزهای ناراحت کننده . موقعی که کودک عصبانیت و خشم خودش را ابراز می کند ، با دقت و حوصله لازم پیش او رفته و به حرف هایش گوش کنید . با او در مورد چیزی که سبب ناراحتی و عصبانیت او شده بحث کنید . کودک ممکن است به دلایل متعددی مانند دلسردی ، سرخوردگی و پافشاری در انجام کاری مطابق میل خودش ، عصبانی و خشمگین شده باشد . احساس واقعی از ناراحتی و یا احتمالاً تقلیدی از خستگی مفرط و عصبانیت های شخص شما می تواند علت بروز خشم کودک باشد. با کودک درباره این که همیشه راههای بهتری برای ابراز احساسات او وجود دارد ، صحبت کنید . او را متقاعد نمایید که می تواند خواستهای مشروع خود را بدون اوقات تلخی و عصبانیت به دست آورد. در این زمینه برای او چند مثال عینی و محسوس بزنید و روش هایی را که می تواند با تمسک به آنها احساسات خود را به شیوه ای مطلوب و سودمند ابراز کند ، برایش تبیین و تشریح نمایید. زمانی که کودک نسبت به روش های مناسب تری که می تواند با استفاده از آنها احساسات خود را ابراز کند ، آگاهی پیدا می کند ، تعارض هایی که موجب بسیاری از ناروائی های کلامی او می شود ، به طور محسوس کاهش می یابد.

منبع: سایت تبیان

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *