چگونه کودکانی با اعتماد به نفس پرورش دهیم
1) رفتارهای مثبت و موفقیت‌های کوچک او را از قلم نیندازید. آن‌ها را هرچند کوچک، تحسین و تشویق کنید.
2) در مسابقات و بازی‌ها، همیشه او را برنده اعلام نکنید. او باید طعم شکست را بچشد و درصدد جبران آن برآید. در سن مدرسه هم شکست‌ها و نمرات بد یا رفتار ناپسندش
در محیط بیرون را توجیه نکنید. بگذارید بداند که شکست خورده یا اشتباه کرده است.
3) بدون آن‌که به شخصیت‌اش حمله کنید، درباره موقعیت بد پیش آمده، صحبت کنید، راه‌حل بیابید و به او اطمینان دهید که با توجه به توانایی‌هایش، مساله، قابل
حل و جبران خواهد بود.
4) نگاه خود را اصلاح کنید. به کودک، به‌عنوان شخصی باارزش و قابل احترام که عقاید و افکارش جالب است، نگاه کنید. این نگاه شما، پایه‌گذار برداشت کودک از خودش
می‌شود. این برداشت، حس ارزشمند بودن را در او تقویت کرده و عامل اصلی به وجود آوردن اعتمادبه‌نفس در او، در سنین بلوغ و نوجوانی خواهد شد.
5) به نظرهای او گوش دهید و در مواردی، نظر او را در مورد خانه و خانواده، جویا شده و در صورت امکان، عمل کنید.
6) به صحبت‌های او گوش دهید و در مورد گفته‌هایش، سوال بپرسید تا بداند که شما به گفته‌هایش اهمیت می‌دهید.
7) اگر کاردستی یا برگه‌های کار و نقاشی‌اش را نشان می‌دهد، او را از سرتان باز نکنید و با دقت، اظهار نظر کنید.
چگونه کودکانی با اعتماد به نفس پرورش دهیم
لطفا شما از این اشتباه‌ها نکنید!
از مقایسه کودک با خواهر و برادر یا دیگر کودکان بپرهیزید.
برای کودک، اسامی مانند فسقلی، گامبو و… نگذارید.
کارهای اشتباه و خطاهای کودک را توجیه نکنید.
کودک را وادار به اطاعت مطلق و بی چون و چرا نکنید.
احساسات، هیجان‌ها و رویاهایش را به سخره نگیرید و دست‌آویز قرار ندهید.
به بهانه تربیت، از کودک خود دوری نکنید. او، برای تایید خود، محتاج در آغوش گرفته شدن، بوسیده شدن و نوازش شماست.
در تمام اختلافات و دعواهای کودک، در میان میدان نباشید و دخالت نکنید.
به‌جای کودک تصمیم نگیرید و به‌جای او، جواب سوال دیگران را ندهید.
خطر مادر خیلی مهربان را جدی بگیرید!
«اگه ببازه، ناراحت می‌شه. بهتره توی مسابقه شرکت نکنه»؛ «استخر، جای خطرناکیه. بهتره بعدها، شنا یاد بگیره» و…
ترس از شکست یا ترس از قرار گرفتن در موقعیت خطرناک و بازگو کردن آن، ما را صاحب کودکی ناتوان، ترسو و بدون اعتمادبه‌نفس خواهد کرد.
علائم و نشانه های اعتماد به نفس
همچنانكه كودك رشد می كند ، روند اعتماد به نفس در او تغییر می یابد و با شرایط مختلف تطبیق داده می شود چرا كه این روند ، از طریق تجربیات و ادراكات كودك شكل
می گیرد .
چگونه کودکانی با اعتماد به نفس پرورش دهیم
كودكی كه اعتماد به نفس ضعیفی دارد ، تلاشی برای تجربه های جدید انجام نمی دهد ، در باره خود منفی بافی می کند و چنین عباراتی را به كار می برد : « من احمقم
» ، « من هرگز این كار را یاد نمی گیرم » و یا « كسی به من اهمیت نمی دهد » . او تحمل ناكامی را ندارد و به سادگی عقب نشینی می کند ؛ منتظر است كسی به او كمك
كند و كارش را انجام دهد . این گونه كودكان موانع و شكستهای موقتی و زودگذر را به عنوان شرایطی غیر قابل تحمل ، سخت و دائمی تلقی می کنند و این به معنای غلبه
حس بدبینی و بدی مطلق است .
كودكی كه اعتماد به نفس خوبی دارد ، از تعامل با دیگران و شرکت در فعالیتهای گروهی لذت می برد و در نهادهای اجتماعی به دنبال كسب استقلال است . او مشتاق یافتن
علائق جدید می باشد و هنگام رقابت و برخورد با مسائل ، به دنبال یافتن راه حل است چنین کودکی ناخشنودی اش را بدون تحقیر خود یا دیگران اعلام می دارد و به جای
اینكه بگوید : « من یك كودنم » می گوید : « من این را نمی فهمم » و نقاط قوت و ضعف خود را شناخته آنرا می پذیرد . در این گونه كودكان ، حس خوش بینی غالب است
.
چگونه کودکانی با اعتماد به نفس پرورش دهیم
از راه‌های مختلف می توان به پرورش اعتماد به نفس در کودکان کمک کرد از جمله :
محبت کردن به کودک : پایه‌ی احساس ارزشمند‌ی کودکان بخصوص در سال‌های اولیه از عشق و محبتی که والدین به آن‌ها ابراز می کنند محکم می شود.
احترام گذاشتن به شخصیت کودک : به این معنا که برای آنان شخصیت مستقل قایل شویم ، یعنی برای آنان این حق را قایل باشیم که بتوانند طور دیگری فکر کنند و به شکلی
دیگر غیر از روش ما عمل کنند.
گفتگو با کودک : با گوش دادن درست به کودکان و گفتگو با آنان نشان می دهیم که برایمان ارزش و اهمیت دارند.
کمک به رشد حس استقلال در کودکان : باید به فرزندان‌مان فرصت بدهیم تا حدودی با مشکلات و موانع برخورد کرده و بر آن‌ها تسلط پیدا کنند. با این کار به تدریج
به توانایی خود در حل مشکلات اعتماد پیدا می کنند.
پذیرش کودک : اگر کودکانمان را همان طور که هستند بپذیریم ، آن‌ها نیز می آموزند که خودشان را با همه‌ی نقاط ضعف و قوت خود بپذیرند و دوست بدارند.
تشویق کودک : تشویق درست و بجا و بموقع باعث می شود که کودک نسبت به خود احساس مثبتی داشته باشد و این خود باعث رشد اعتماد به نفس می شود.
تنبیه‌های نادرست : اثر مخرب بر ایجاد اعتماد به نفس دارد
سپردن مسئولیت : با سپردن مسئولیت‌های متناسب با توانایی های کودک به او ثابت می شود که می تواند از پس بسیاری از کارها برآید.
فرصت انتخاب : با شیوه‌های درست به کودک فرصت دهید تا آنچه را می خواهد خود انتخاب کند.
خلاقیت : با ایجاد محیط مناسب برای پرورش خلاقیت کودک می توان اعتماد به نفس را در او تقویت کرد
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
