کتاب، یگانه دوستی است که عطش کسب دانش را در انسان با گشاده دستی، به مرز دانایی و عقلانیت رهنمون می کند.
با رشد فزاینده فناوری، ظهور رایانه و گسترش شبکه جهانی اطلاعات، سطح آگاهیهای عمومی در جوامع مختلف ارتقا یافته است و کودکان نیز به عنوان آینده سازان جوامع از این قاعده مستثنی نیستند.
کارشناسان معتقدند که نویسندگان باید متناسب با درک و شعور هر دوره سنی و براساس یافته های جدید به تحریر کتاب کودکان همت گمارند. اما گروهی از این کارشناسان بر این باورند که کتابهایی که به نام کودکان نوشته و به دست چاپ سپرده می شود، عموماً در برگیرنده نیاز آنها و مطابق میل و سلیقه کودکان نیست مریم روحانی نویسنده و پژوهشگر گفت: بچه های امروز آزاد نیستند . آنها در محدوده ای کوچک و کنترل شده در محیط خانه یا مدرسه حبس شده اند و هیچ قدرت انتخابی ندارند.»
وی گفت: متأسفانه تربیت کودکان، خیلی عمیق نیست و آنها هیچ گاه فرصت تجربه کردن دنیای واقعی کودکانه را به دست نمی آورند.
وقتی بچه فرصتی برای فکر و انتخاب ندارد، نمی توان از او انتظار میل به مطالعه داشت. همچنین، افزایش مشکلات و زندگی ماشینی برای خانواده ها فرصتی برای توجه به کودکان باقی نگذاشته است.
عدم آگاهی بزرگترها از روحیه و علاقه کودکان به محیط و موضوعهای روز، آنها را دچار سردرگمی کرده است.
بچه ها عوض شده اند اما هنوز باور عمومی نسبت به کودکان همچنان سنتی است و بزرگترها انتظار دارند همان کتابی که آنان در گذشته می خواندند، امروز کودکشان مطالعه کند.
کودکان امروز آنقدر سرگرمی دارند که به کتابهایی که به اسم آنها نوشته می شود، توجه نمی کنند. ما باید بپذیریم که بچه های امروز تغییر کرده اند.
حضور پر رنگ رسانه ها، تلویزیون، رایانه،اینترنت و شبکه های ماهواره ای، اشتیاق برای مطالعه را در کودکان کمرنگ کرده است.
