چرا هیچ کس به حرفم گوش نمیده؟
در اغلب موارد وقتی والدین قادر به صدور دستورات و توصیه‌های شفاف نباشند، بچه‌ها اهمیتی به فرامین نمی‌دهند. همه‌ی پدر و مادرها به‌ویژه والدین بچه‌های بدقِلِق باید بیاموزند چگونه دستورات مؤثر و شفاف بدهند. یادگیری روش دستور دادن به این معنی نیست که شما مثل یک افسر آموزش‌های نظامی مرتب فریاد بزنید. با این وجود اگر فرزندتان اهمیتی به فرامین شما نمی‌دهد و یا حتی با شما بی‌ادبانه صحبت می‌کند، وقتی او را به‌خاطر این عدم توجه سرزنش می‌کنید، باید بتوانید دستورات مؤثر بدهید و دستوراتتان ضمانت اجرایی داشته باشند.
آیا اینگونه است که کودکتان به دستور شما گوش نمی دهد؟ اگر اینطور است، به خاطر ضعف شنوایی آنها نیست، بلکه نشانه بی توجهی آنها به حرف های شما است.
برای رفع این مشکل دو جزء ضروری است: والدین باید چیزی را بگویند که هدفی از آن دارند و سپس آن مطالب را جدی بگیرند. پس باید کلمات خود را به دقت انتخاب کنید، سپس آنها را قاطعانه، با صداقت و محکم به کودکتان انتقال دهید. کودک شما به زودی یاد خواهد گرفت که در اولین لحظه ای که شروع به صحبت می کنید، به شما گوش دهد.
چگونه یک دستور مؤثر بدهیم؟
ـ کودک را مجبور کنید به چشمان شما نگاه کند.
به دلیل آنکه حواس کودکان به راحتی پرت می شود، اطمینان پیدا کنید که کودکتان هنگام صحبت به شما نگاه و گوش می کند. اگر کودکتان از نگاه کردن به چشم های شما احساس ناراحتی یا ترس می کند، به او یاد دهید تا به دهان یا کل صورت شما نگاه کند.
وقتی هنگام صحبت کودک به شما نگاه کرد بگذارید بداند که از او راضی هستید و او را برای انجام این کار تشویق کنید.
ـ با تن صدای محكم به صورت روشن و مستقیم به او دستور بدهید
اگر معمولاً با صدای بلند از کودکتان چیزی می خواهید کودک یاد می گیرد تا زمانی که صدای شما به آن شدت نرسیده به حرف شما گوش ندهد. هر زمانی که متوجه شدید صدای شما در حال بلندتر شدن است، صبر کنید، یک نفس عمیق بکشید و آهسته و شمرده صحبت کنید.
ـ دستور باید روشن و صریح باشد نه مبهم و نامفهوم
هر آنچه که از کودک انتظار دارید را روشن و صریح برای او بیان کنید. به فرزند خود نگویید چکار نکند، به او هر آنچه را که انتظار دارید اعلام کنید. به کودک خود انتظارات و خواسته هایتان را اعلام کنید به گونه ای که مشخص باشد دقیقاً از او چه انتظاری دارید.
زمانی که دائماً به کودک خود می گویید: این کار را نکن، آن کار را نکن، اسباب بازی ات را اینجا نگذار و جملاتی از این دست. کودک گیج می شود در این شرایط او مورد هجوم دستوراتی قرار گرفته که دائماً به او می گوید چه کاری را نباید بکند اما نمی داند پس چکارکند. در این شرایط این جمله را زیاد از فرزند خود شنیده اید که: پس چکار کنم؟
ـ برای اعلام خواسته خود از جملات پرسشی استفاده نکنید.
موقعیت زیر را در نظر بگیرید:
مادر: فاطمه به من کمک می کنی ظرف ها رو جمع کنم؟
کودک: نه من نمی تونم.
چه کار باید کرد؟ اگر چیزی از کودک خود می خواهید از او با جملات پرسشی سوال نکنید زیرا در این صورت به او اجازه داده اید که مقابل خواسته شما بگوید «نه» پس نباید زمانی که در این موقعیت قرار می گیرید تعجب کنید. هر آنچه را که انتظار دارید با جملات قاطع بیان کنید تا کودک شما بداند دقیقاً از او می خواهید چکار کند، کی انجام دهید و چگونه.
ـ مطمئن شوید که کودکتان خواسته شما را متوجه شده است.
زمانی که با کودک خود صحبت می کنید از جملات ساده، روشن و در حد فهم کودک استفاده کنید. از کلماتی که کودکتان نمی فهمد استفاده نکنید. پرچانگی نکنید و اطلاعات اصلی را به کودک بگویید. بعد ار تمام شدن صحبتتان از کودکتان بخواهید تا آنچه را که متوجه شده است برای شما تکرار کند تا متوجه شدید چه مقدار از صحبت های شما را فهمیده است.
گردآورنده:فریبا نقدی
