نکاتی در ارتباط با کیف و کوله پشتی بچه های مدرسه
متاسفانه، در سال‌های اخیر، کیف دانش‌آموزان، سنگین‌تر از توان آن‌هاست یا دانش‌آموز، کتاب‌هایی را داخل کیفش می‌گذارد و به مدرسه می‌برد که در برنامه درسی روزانه‌اش نیامده است. یکی از نکاتی که باید به دانش‌آموزان آموزش داد، این است که فقط کتاب‌ها و وسایل مورد نیاز همان روز را با خود به مدرسه ببرند و از سنگین کردن کیف خودداری کنند. امروزه، حتی بچه‌های دبستانی هم علاقه دارند از کیف‌های بسیار بزرگ یا حتی سامسونت استفاده کنند، در حالی که استفاده از کوله‌پشتی، برتری بیش‌تری نسبت به سایر کیف‌ها، حتی کیف‌های تک‌بند که بندشان فقط روی یک شانه قرار می‌گیرند، دارد. این کیف‌ها، به‌خصوص وقتی سنگین هستند، بیومکانیک ستون فقرات را به هم زده و باعث ایجاد دردهایی در ناحیه گردن میشوند.
توصیه ما این است که:
دانش‌آموزان، از کوله‌پشتی استفاده کرده و هر دو بند آن را روی شانه بیندازند.
کوله باید در مرکز کمر قرار گرفته و خیلی آویزان نباشد. پس، بهتر است بندها کوتاه باشد تا بیش‌تر، ناحیه پشت را بپوشاند.
طول کوله نباید بیش‌تر از دوسوم ناحیه انتهای گردن تا ستون فقرات خاجی باشد.
پایین آوردن بیش از حد کوله‌پشتی در ناحیه پشت، باعث ایجاد گودی کمر و بیرون‌زدگی شکم می‌شود. این حالت، فشار زیادی را به ستون فقرات وارد می‌کند.
هر چه کوله، حجم کم‌تری داشته باشد، مناسب‌تر است.
از نظر وزن، کوله باید کم‌تر از 15 تا 20 درصد وزن دانش‌آموز باشد.
کولهپشتیهایی را انتخاب کنید که جنس محکمی داشته و بهراحتی، قابل شست‌وشو باشند. کیف‌ها، منبع خوبی از میکروبها و قارچها هستند. بنابراین هر چه‌قدر هم که دانش‌آموز، نظافتش را رعایت کند، با دست زدن به کیفش که ممکن است بارها به زمین افتاده باشد، در معرض آلودگی قرار می‌گیرد. بهتر است همراه با لباس مدرسه، کیف را هم با درجه حرارت بالا بشویید.
از کودک‌تان بخواهید کوله‌اش را به‌طور یکطرفه نینداخته و از هر دو بندش استفاده کند و هنگام ایستادن در صف کلاس و اجرای برنامه صبحگاهی نیز کیف خود را روی زمین بگذارد.
گرداورنده : سارا گودرزی
