والدین مهربان و قاطع و تربیت سالم
بسیاری از والدین به دلایلی با مفهوم مهربانی و قاطعیت در جدال هستند. یکی به این دلیل که آنها دوست ندارند وقتی بچه ای (ازکوره به درشان برده) مهربان باشند. دلیل دیگر اینکه بزرگسالان با مهربان و قاطع بودن همزمان مشکل دارند این است که نمی دانند مهربان و قاطع بودن چگونه است .آنها ممکن است در چرخه معیوبی گیر کنند که در هنگام نگرانی چون نمی دانند چه کار دیگری انجام دهند بسیار قاطع باشند و سپس بسیار مهربان باشند تا قاطعیت بیش از حد خود را جبرا ن کنند. والدین گاه آسان گیری زیادی را با مهربانی اشتباه می گیرند.برخی به اشتباه باور دارند که وقتی بچه هایشان را راضی میکنند،یا وقتی آنها را از گرفتاری نجات میدهند و از هر نا امیدی محافظت می کنند ،مهربان هستند.اما این مهربانی نیست،بلکه آسان گیری است. مهربان بودن به این معناست که با بچه و خودتان با احترام رفتار کنید.لوس بار آوردن بچه ها ، محترمانه نیست. رهانیدن آنها از هر نا امیدی ، به گونه ای که آنها فرصتی برای پرورش نیروی امیدشان نداشته باشند ،محترمانه نیست. ارزش نهادن به احساسات آنها محترمانه است و بعد از آن باور توانایی های بچه ها در نجات دادن خودشان از نا امیدی محترمانه است.بیشتر بزرگترها فکر میکنند قاطعیت یعنی تنبیه، سخنرانی یا کنترل. ولی انیگونه نیست . هنگامی که قاطعیت با مهربانی آمیخته میشود، به معنای احترام به بچه ها ، احترام به شما و احترام به موقعیت است.هنگامی که والدین زیادی سخت گیر یا آسان گیرباشند از تونایی آنان در کنترل کودکان کاسته شده و کودکان کمتر به قوانین والدین عمل کرده و بیشتر با والدین درگیر میشوند که این خود موجب میشود فضای خانه تبدیل به میدان مبارزه کودک و والد شود و هر دو در این میدان بازنده باشند. انرژى مثبت کلمات طیب و پسندیده، بر روح و روان کودک تأثیرگذاشته و احساس خوشایندى در او نسبت به گوینده ایجاد مىکند.
گردآورنده : سارا گودرزی
