روش تدریس ماریا مونته سوری
روش آموزشی ماریا مونته سوری و مفاهیم نظریه وی
ماریا مونته سوری اولین زنی بود که در ایتالیا به دانشکده پزشکی راه یافت .
وی روشی را در تربیت کودک ابداع کرد که بیش از یک قرن است در بیشتر نقاط دنیا از آن استفاده می شود . در این روش کودک به کمک وسایل و ابزاری که در اختیارش گذاشته می شود ، مجموعه ای از مشکلات را که بر اساس سطح دشواری از ساده به دشوار طراحی شده ، حل می کند و تنها در صورت درخواست کودک است که مربی به وی کمک می کند ، در غیر اینصورت کودک بطور مستقل به حل مسائل می پردازد .
آموزش به طور خود انگیخته یا خود آموز ، اصل مهمی در نظام آموزشی مونته سوری است . وی معتقد است کودکان باید آزاد باشند تا به کشف محیط بپردازند چون در درون هر کودک مربی ماهری وجود دارد .
این آموزشها از 18 ماهگی شروع و تا پنج سالگی ادامه می یابد . مونته سوری می گفت کودکان با زبان بی زبانی می گویند ” کمک کن تا این کار را خودم انجام دهم ” .
او در دوره های آموزشی که برای مربیان برگزار می کرد به آنها توصیه می کرد ” هنگامی که مشکل کنترل توجه کودک را حل کردید ، در اصل تمام مشکلات و مسائل مربوط به آموزش را حل کرده اید مونته سوری شش نیاز اصلی که در متعادل کردن کودک نقش اساسی دارند را حرکت ، زبان ، رشد ، استقلال ، عشق و امنیت ، نظم و انضباط می داند .
روش تدریس ماریا مونته سوری
مفاهیم اولیه در نظریه مونته سوری :
مربی باید با کودک همکاری کند نه اینکه از دانش آموز انتظار داشته باشد که به وی توجه کند .کودک بر اساس سرعت متناسب با توانمندی خود در یک محیط آموزشی کنترل شده پیشرفت می کند .
ابزارهای مربوط به آموزش تخیلی مرکر این فرایند به شمار می روند .هر یک از ابزارها قابلیت اصلاح رفتار توسط خود کودک را دارد و کودک را قادر می سازد اشتباهات خود را مشاهده کند .
هدف از آموزش یک کودک آمادگی وی برای حضور در مدرسه نیست بلکه آمادگی او برای زندگی است .تاکید اصلی بر آموزش حسی و رشد مهارتهای شناختی و اجتماعی است .
کودکان نیاز دارند قبل از آنکه چیزی به آنها آموخته شود خودشان آن را کشف کنند .
نباید کاری کرد که کودک احساس کند اشتباه کرده یا درک نشده . چرا که عدم توجه به کارهای کودک باعث می شود کودک دست به بزرگنمایی بزند چون فکر می کند کارهایش ارزشمند نیست .
به جای کنترل کردن کودک بهتر است محیط را کنترل کرد .کودکان باید مهاتهای زندگی را آموزش ببینند ( آویختن لباس ، تا کردن لباس ، گرد گیری ، تا کردن دستمال ، استفاده از پیچ گوشتی ، باز و بسته کردن در قوطی ، ریختن مایع پارچ به داخل لیوان ریختن مایع با استفاده از قیف ، چلاندن لباس ، واکس زدن کفش ، تمیز کردن تخته گچی ، چلاندن اسفنج ، باز و بسته کردن در ، خشک کردن ظروف ، شستن ظروف و….
گردآورنده : سارا گودرزی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا