سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش اول
اختلال کمبود توجه / بیش فعالی ADHD نوعی اختلال رفتاری است که علائم کم توجهی ، بیش فعالی و تکانشگری را ایجاد می کند ، شدت این موارد همگی در فعالیت های روزمره منظم تداخل دارد.
ADHD معمولاً در دوران کودکی ایجاد می شود اما می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. افراد مبتلا به این بیماری اغلب با رفتارهای تکانشی ، بیش از حد فعال بودن و توجه به آنها دشوار می شوند. ADHD در همه یکسان به نظر نمی رسد. نوع ADHD فرد به علائم و رفتارهای اصلی خود نشان می دهد.
سه روش عمده در بروز علائم ADHD وجود دارد. این روشها قبلاً در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، چاپ چهارم DSM-IV به عنوان “زیرگروهها” شناخته می شدند.
سه زیرگروه ADHD
سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش اول
از آنجا که تمام علائم ADHD از فردی به فرد دیگر متفاوت است ، مهم است که در مورد ویژگی های هر گروه اطلاعات کسب کنید ، بنابراین شما می توانید تشخیص دهید که شما یا یکی از عزیزان ممکن است با کدام یک سر و کار داشته باشید.
بی توجهی: علائم اصلی این نوع شامل عدم تمرکز ، بی توجهی مکرر و بی نظمی است.
تکانشی / بیش فعالی: افرادی که با این زیرگروه سر و کار دارند هیچ کم توجهی نشان نمی دهند اما بی قرار و ناارام هستند. این نادرترین زیرشاخه ADHD است.
ترکیبی: این متداول ترین زیرگروه ADHD است که در آن افراد علائم دو نوع دیگر را نشان می دهند.
ADHD نوع بی توجه
سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش اول
افرادی که این علائم را دارند هیچ نشانه ای از بیش فعالی یا تکانشگری نشان نمی دهند. در عوض تمایل دارند که در حفظ تمرکز و توجه کافی مشکل داشته باشند. توجه و انجام فعالیتهای سازمان یافته برای مدت طولانی برای افراد با بیش فعالی ADHD اغلب دشوار است.
برخی از رفتارها و علائمی که افراد با این نمایش ADHD ممکن است نشان دهند شامل موارد زیر است:
دامنه توجه کوتاه
به راحتی حواس پرت می شود
توجه دقیق به جزئیات امکان پذیر نیست
مشکل گوش دادن هنگام مکالمه با شما
هنگام انجام کارهای روزمره فراموشکار باشید
غالباً بی خیال و مرتباً چیزهایی مثل کلید ، کتاب و تلفن را گم می کنید
با مشارکت در انجام کارها و فعالیتهای سازمان یافته مبارزه می کند
به سختی می تواند دستورالعمل ها را دنبال کند
بیش فعالی تکانشی / بیش فعالی
سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش اول
این کمترین نوع ADHD است. افرادی که به این شکل از این بیماری مبتلا هستند رفتارهای بیش فعالی و تکانشی از خود بروز می دهند اما هیچ علائمی از کم توجهی ندارند. می توانید افرادی را پیدا کنید که به این شکل از این وضعیت به طور مداوم در حال حرکت هستند و بیش از حد تکان می خورند.
این گروه به طور معمول با علائم زیر تکانشگری مشخص می شود:
حرف دیگران را قطع یا یا وسط حرف دیگران میپرند.
بدون فکر کردن کاری میکنند.
بی تاب بودن و دشواری انتظار نوبت
علائم بیش فعالی معمولاً شامل رفتارهای زیر است:
بی قراری
بیش از حد صحبت کردن
عدم توانایی در تمرکز بر روی یک کار
تقلب بیش از حد
ناتوانی در انجام هر فعالیتی بی سر و صدا
ADHD نوع ترکیبی
سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش اول
این شایعترین شکل این بیماری است. افراد مبتلا به این نوع ADHD ترکیبی از علائم تکانشگری ، بیش فعالی و علائم کم توجهی را تجربه می کنند.
تشخیص ADHD نوع ترکیبی در کودک مستلزم این است که حداقل شش ماه علائم کم توجهی و شش علائم بیش فعالی / تکانشگری وجود داشته باشد. تشخیص در یک بزرگسال به پنج مورد یا بیشتر نیاز دارد
