نقش شما در ارتباط با لکنت زبان کودکتان
نقش والدین در ارتباط با لکنت زبان کودکان:توصیه های ما برای شما بسیار متنوع است. بعضی از توصیه ها دستورالعمل های بسیار دقیقی هستند که باید کاملاً از آنها پیروی نمایید، برخی دیگر از توصیه ها، رهنمودهای کلی هستند که جزئیات امر به شما واگذار می گردد و دسته ی دیگر از توصیه های مطرح شده به صورت مباحث عمومی درباره ی لکنت زبان و طرح دیگر از توصیه های مطرح شده به صورت مباحث عمومی درباره لکنت زبان و طرح نگرش های مختلف و دیدگاههایی است که می تواند برداشت صحیح تر و درک عمیق تری از پدیده ی لکنت زبان به شما بدهد و یا تغییرات مثبتی در احساس شما نسبت به لکنت ایجاد نماید.نقش والدین در ارتباط با لکنت زبان کودکان
برداشت شما از این توصیه ها و داوری تان در مورد بکار بستن هر یک از رهنمودها و دستور العمل های ارائه شده بنا گزیر بر چگونگی رابطه ی شما با کودکتان تأثیر خواهد داشت. به خاطر داشته باشید روشی که شما در انجام کاری از آن استفاده می کنید به همان اندازه ی انجام خود کار اهمیت دارد. لذا هیچ دستور العمل ساده ای مثل «این کار را بکن»، یا«این کار را نکن» مؤثر واقع نخواهد شد، مگر اینکه شما متعهدانه به انجام آن ایمان راسخ داشته باشید. ارتباط شما با کودکتان امری است کاملاً منحصر به فرد و اختصاصی.
همچنین لازم است به خاطر داشته باشید که گاهی «هیچ کاری» نکردن، مهمترین کاری است که شما در آن موقعیت انجام می دهید.
کمک کنید تا کودک شما راحت و روان صحبت کند
توصیه های ما مستقیماً درباره ی توانمندی کودک شما در روان صحبت کردن و برقراری ارتباط مطلوب با دیگران است. اگر شما نگران نحوه ی صحبت کردن فرزندتان هستید، بی تردید توصیه های زیر از اهمیت خاصی برخوردار است، ضمن آنکه بکار بستن این توصیه ها برای رشد اجتماعی همه ی کودکان سودمند می باشد. و امّا بحث درباره ی هر یک از عناوین مطرح شده متضمن ایجاد تغییرات مستقیم در نگرش ها و رفتار شخص شماست. البته این بدان معنا نیست که اگر کودک شما لکنت دارد، لزوماً تقصیر شماست. بطور کلی لکنت زبان کودک صرفاً به دلیل رفتار یک شخص خاص یا موقعیّت ویژه اتفاق نمی افتد و استمرار نمی یابد. لکنت ممکن است متأثر از یک سلسله علت های ظریف و گذرا باشد. ممکن است مشکل کلامی کودک یا لکنت، بعضاً به طور لحظه ای حادث شود و سپس از بین برود. همچنین ممکن است کودک شما در بیشتر اوقات، همانند سایر همسالان خود صحبت کند، امّا گاهی به طور آگاهانه و مضطربانه نگران اختلال تکلّمی خود باشد.
آنچه شما بیش از هر چیز دیگر می توانید در محیط اطراف کودک، که فوق العاده مهم است، کنترل کنید و تغییر دهید، خود شما هستید. برای بسیاری از کودکان خردسالی که لکنت دارند، بعضی تغییرات خاص در وجود شما و سایر اعضای خانواده، مهمترین و مؤثرترین شیوه ی تشویق و ترغیب آنها به صحبت کردن روان و عادی است.
برای اینکه بتوانید با کودک خود گفت و شنودی سازنده و سودبخش داشته باشید، بهتر است با هم بر آنچه شما از کودک سنین ۲ تا ۶ سال انتظار دارید، مروری داشته باشیم. این دوره از رشد کودک ( دو تا شش سال) نشانگر رشد و تکاملی فوق العاده سریع و حیرت آور است. در حدود دو سالگلی، کودک شما ممکن است بطور مستمر از کلمات و جملات کوتاه استفاده کند. بالطبع در حدود شش سالگی دایره ی لغات و واژگان کودک بطور قابل ملاحظه ای گسترش می یابد و او از جملات طولانی تری استفاده می نماید. همچنین در این سن کودک بتدریج می آموزد که چگونه از قدرت صدا و کلمات برای کنترل رفتار دیگران و بیان احساسات خود بهره بگیرد. لذا کودک سعی می کند که در ارتباطات اجتماعی خود بطور فزاینده ای از «گفتار» استفاده نماید. در این دوره از رشد، کودک در مقابل خود دریچه های تازه ای را می بیند که بسرعت باز می شوند و در همه ی اینها گفتار نقش محوری دارد. کودک نه تنها نیاز دارد که از طرف دیگران درک شود، بلکه او مایل است که آنچه را می خواهد و هر زمان که اراده می کند، بگوید. بنابراین با توجه به مراتب فوق، لازم است که پیشنهادها و توصیه های زیر مورد توجه قرار گیرد.
با «همه ی وجود» به حرفهای کودک گوش کنید
شاید تعجب کنید از اینکه باید برای مسأله ی «گوش دادن» اهمیت فوق العاده ای قائل شوید. البته گوش دادن به حرف های کودک خردسال (در حدود ۲ تا ۴ سال) شاید سخت باشد، امّا سخت تر از رحله ای نیست که کودک مرتباً پرحرفی می کند و مدام سؤالات گوناگون می پرسد( در حدود ۴ تا ۶ سالگی). احتمالاً شما خود واقف هستید که گوش دادن به حرفهای کودک حالت انتخابی دارد، و به دلیل مصالحی که در نظر دارید، همیشه همه ی آنچه را که کودک می گوید، نمی شنوید. ما می خواهیم به شما کمک کنیم تا حتی وقتی که بطور انتخابی به صحبت های کودکتان گوش فرا می دهید، رفتارتان به گونه ای نباشد که کودک شما چنین احساس نماید که شما هرگز به حرف های او درست گوش نمی دهید و اصلاً نمی خواهید صحبت های او را بشنوید. علاوه بر این، شما می توانید نسبت به جریان رشد، آگاهی بیشتری پیدا کنید و نسبت به آنچه برای کودک مهمّ است، احساس و درک عمیق تری داشته باشید.
توجّه مداوم و منظّم نسبت به «جریان گوش دادن» و بازنگری کافی نسبت به عادات شخصی خودتان در گوش دادن به حرفهای دیگران، می تواند زمینه ی ارتباطی عمیق و غنی را برای کودکتان فراهم نماید. سعی کنید از دستور العمل های چهارگانه ی زیر در طی چندین روز متوالی بطور کامل پیروی نمایید.
برگرفته شده از کتاب راهنمای والدین کودک و لکنت زبان
تألیف: دکتر استنلی این ورث. جین فری زر
