مامان اولی ها اولین بچه ها که به دنیا می آیند تصمیم می گیرید همه کارها را یک تنه. آن هم به بهترین نحو ممکن. انجام دهید. درست است که اولین بچه است و شما نهایت تلاشتان را می کنید تا چیزی کم و کسر نباشد و می خواهید به تمام ایده آل هایتان در تربیت کودک دست پیدا کنید؛ اما باید بدانید نمی شود همه کارها را به تنهایی و بدون کمک دیگران انجام داد. معمولا همه مامان اولی ها در بزرگ کردن بچه اول دچار اشتباهاتی می شوند که در این مقاله به ۱۰ مورد از رایج ترین آن ها اشاره می کنیم.
هیچ وقت اجازه نمی دهید فرزندتان گریه کند
به محض اینکه فرزندتان لب و لوچه اش را آویزان می کند، سراسیمه به سمتش می دوید و هزار فکر و خیال به سرتان می زند! « گرسنه اش است؟ آب می خواهد؟ سردش شده؟ دل درد دارد؟ قلنج کرده؟ گرمش است؟ نکند مریض شده؟ تب دارد؟ یبوست گرفته؟ خسته است؟» و هزار سوال دیگر! درست است که نباید اجازه بدهید بچه از فرط گریه کبود شود اما لازم نیست که برای هر گریه یا نق زدنی خودتان را آشفته کنید. با این وسواس های فکری به سلامت روحی خود آسیب می زنید و بیش از پیش خسته می شوید.
بچه را بغلی بار می آورید
یعنی اینکه مدام بچه را در بغل می گیرید و لحظه ای او را زمین نمی گذارید. در این صورت او را به شدت به خود وابسته می کنید. باید بدانید با این کارتان نه تنها به او، بلکه به خودتان هم ظلم می کنید؛ به خاطر اینکه نمی توانید لحظه ای تنهایش بگذارید تا به کارهای شخصی یا تهیه غذا و … برسید. فرزندتان چند روز دیگر بزرگ می شود و نیاز دارد دنیا را به تنهایی کشف کند؛ پس نباید او را وابسته بار بیاورید.
اجازه نمی دهید کس دیگری مراقب فرزندتان باشد
کمک خواستن از دیگران خجالت ندارد. اینکه بگویید من همه کارهایم را یک تنه انجام می دهم، افتخار زیادی ندارد. هرچه فرزندتان را از تماس و ارتباط با دیگران دور نگه دارید، منزوی تر بار می آید. به همین دلیل هم در آینده نمی تواند به راحتی تغییرات و شرایط جدید را تحمل کند و مردم گریز می شود. از این گذشته شما هم به استراحت نیاز دارید. وظیفه مادر شدن به خودی خود سنگین است؛ پس خودتان اوضاع را بدتر نکنید و از دیگران نیز کمک بگیرید.
نصف شب جای بچه را عوض می کنید
نباید بچه را به این کار عادت بدهید. زمانی که این کار را انجام می دهید. بچه بیدار می شود و امکان دارد خواب از سرش بپرد و خواب را بر شما هم حرام کند. بی خوابی های مکرر به سلامتی تان آسیب جدی می زند. اگر فرزندتان شب ها بیدار نمی شود، لازم نیست او را به بهانه تعویض پوشک و یا آب و شیر دادن بیدار کنید.
برایش هزارتا جغ جغه می خرید
درست است که اسباب بازی های کودکان زیبا و ناز هستند، اما آیا واقعا نیازی به این همه جغ جغه هست؟ معمولا بچه های کوچک فقط به یک اسباب بازی علاقه نشان می دهند و بقیه را رها می کنند. علاوه بر این هیچ وقت تلفن همراه خود را دست بچه ها ندهید تا بازی کنند؛ زیرا امکان دارد در آینده نه چندان دور دیگر رنگ موبایلتان را نبینید! ضمنا توجه داشته باشید که امواج موبایل برای سلامت بچه ها خوب نیست.
کتاب های مراقبت از کودکان از دستتان نمی افتند
در دوره بارداری چندین کتاب مراقبت از کودک مطالعه کرده اید تا خودتان را آماده کنید. اکنون هم هر اتفاقی می افتد. فورا به سراغ کتاب هایتان می روید. اما داخل کتاب ها همه چیز گفته نشده است. شما و فرزندتان شرایط خاص خودتان را دارید. بهتر است به غریزه مادری خود اعتماد کنید. وسواس بیش از حد در تربیت کودک به سلامت روانی خودتان و همچنین کودکتان آسیب می زند. به توانایی های خود اعتماد کنید.
از خواب کودک برای چرت زدن استفاده نمی کنید
بعضی از مامان اولی ها تصور می کنند برای اینکه مادر بهتری باشند باید شب و روز بالای سر فرزند خود بایستند تا نیازهای او را برآورده کنند. اما شما اَبَر انسان نیستید و به خواب و استراحت نیاز دارید. زمانی که فرزندتان می خوابد از فرصت استفاده کنید. دوش بگیرید. کمی چرت بزنید و به کارهای دیگرتان برسید.
می خواهید از فرزندتان اینشتین بسازید
از همان نوزادی به دنبال کشف استعدادها و توانایی های فرزندتان می گردید. مدام امتحانش می کنید. برایش بازی های فکری می خرید، کتاب می خوانید، با سه زبان زنده دنیا با او حرف می زنید، انتظار دارید از دو سالگی کلمات را بخواند و او را در چند کلاس ورزشی مختلف ثبت نام می کنید. لطفا ذهن بچه ها را با «میلِ نابغه پروری افراطی خود» خسته نکنید و اجازه دهید روند طبیعی رشد خود را داشته باشند؛ زیرا در صورت تلاش زیاد و نرسیدن به نتیجه، امکان دارد سرخورده و آزرده شوید.
او را با بچه های دیگر مقایسه می کنید
مدام فرزندتان را با بچه های دیگر مقایسه می کنید تا مطمئن شوید او از بقیه باهوش تر است یا کند ذهن تر، زرنگ تر است یا دست و پا چلفتی تر؛ حتی با مادرهای دیگر در این خصوص صحبت می کنید و در مورد توانایی ها یا ضعف های بچه های دیگر پرس و جو می کنید. همیشه از رفتار دیگران الگوبرداری می کنید. به هر دری می زنید تا مبادا فرزندتان اشتباهی مرتکب شود؛ زیرا می خواهید او از همه سر باشد. لطفا خونسردی تان را حفظ کنید. فرزند شما امکانات و استعدادهای خاص خودش را دارد. مقایسه کردن او با دیگران هیچ خیری برایش ندارد. بهتر است کمی منصف باشید و گاهی به عنوان مادر، کاردانی خود را مورد بررسی قرار دهید.
خودتان را فراموش می کنید
وقتی نورسیده ای وارد جمع خانواده می شود، خیلی از خانم ها هم خودشان را فراموش می کنند و هم همسرشان را. درواقع تمام وقت و انرژي خود را صرف نوزاد می کنند. بعضی از این مامان و بابا اولی ها به خاطر بچه از خیر گردش و تفریح و کارهای شخصی خودشان هم می گذرند. درست است که ورود نوزاد باعث به هم خوردن ریتم عادی زندگی می شود، اما لازم نیست زندگی تان را به خاطر او تعطیل کنید. می توانید او را داخل کالسکه اش بگذارید و به خرید بروید، پیاده روی کنید. به کتابخانه محلتان سری بزنید و یا با همسر یا دوستانتان به رستوران بروید. خلاصه اینکه کمی هم به فکر خودتان باشید؛ در غیر این صورت خیلی زود خسته و فرسوده خواهید شد.
