سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

چگونه نوع ترکیبی ADHD هم بی توجهی و هم بیش فعالی دارد

علل
علت دقیق ADHD مشخص نیست. با این حال ، تحقیقات فعلی نشان می دهد که ژنتیک ممکن است در فرد مبتلا به این بیماری نقش داشته باشد . به عبارت دیگر ، اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید ، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.
همچنین در کودکان مبتلا به ADHD مقادیر کمی دوپامین گزارش شده است. گرچه این تنها عامل ایجاد این بیماری نیست ، اما تصور می شود که این یک عامل موثر در ایجاد اختلال مغزی است.
این وضعیت در پسران بیشتر از دختران است و ممکن است اغلب منجر به ایجاد سایر موارد مانند اختلال اضطراب ، افسردگی یا سو مصرف مواد شود. دختران مبتلا به این علائم بیش فعالی یا تکانشگری علائم کم توجهی را بیشتر نشان می دهند.
 سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی 
عوامل دیگری که تصور می شود در ایجاد این بیماری نقش دارند عبارتند از:
مصرف سیگار یا الکل در دوران بارداری
جراحت سر
وزن کم هنگام تولد
قرار گرفتن در معرض سموم محیطی یا در سنین پایین یا در دوران بارداری 
 حقیقت درمورد آنچه که در واقع باعث بیش فعالی می شود.
 

تشخیص

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

اگر گمان می کنید فرزند شما به ADHD مبتلا است ، باید او را نزد پزشک متخصص اطفال یا متخصص بهداشت روان ببرید تا تشخیص دهد. آنها معمولاً شرح حال مفصلی از علائم فرزند شما را می پرسند و برای مشاهده رفتارهایشان ، کودک شما را از طریق یک سری آزمایش قرار می دهد.
متخصصان پزشکی از معیارهای DSM-5 برای تشخیص قطعی ADHD استفاده می کنند. این کتابچه راهنما شامل رفتار و علائم بیش فعالی / تکانشی و همچنین رفتار و علائم عدم توجه است. 
 
کودکی با بیش فعالی تشخیص داده می شود که حداقل شش مورد از رفتارها و علائم ذکر شده برای هر یک از این دو نوع را نشان دهد. در حالی که بزرگسالان یا نوجوانان باید حداقل پنج مورد از این علائم را نشان دهند ، علائم باید آنقدر شدید باشد که عملکرد منظم فرد را مختل کند.
 
علائم ADHD می تواند در سنین 3 تا 6 سالگی نشان داده شود و اغلب به عنوان رفتار بد اشتباه گرفته می شود. در صورت عدم تشخیص و درمان ، این شرایط ممکن است باعث عملکرد ضعیف تحصیلی ، دشواری در حفظ روابط سالم و رفتارهای ضد اجتماعی شود.
 

رفتار

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

در حال حاضر هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد ، اما درمان موثر این بیماری شدت علائم را کاهش می دهد و فرد مبتلا به ADHD را قادر می سازد عملکرد روزانه خود را بهبود بخشد.
ADHD به طور معمول با ترکیبی از دارو و رفتار درمانی درمان می شود. با این حال ، هیچ روش درمانی متناسب با همه موارد وجود ندارد. یافتن روش درمانی مناسب برای شما یا ADHD فرزندتان به عوامل زیادی بستگی دارد.
پزشک قبل از توصیه یک برنامه درمانی ، سن شما یا کودک شما ، شدت علائم و عدم تحمل دارو را در نظر خواهد گرفت. درمان می تواند شامل یک یا ترکیبی از گزینه های زیر باشد
 

دارو

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

دو نوع دارو به طور معمول برای درمان ADHD وجود دارد: محرک و غیر محرک.
داروهای محرک: این متداول ترین نوع دارویی است که برای درمان ADHD استفاده می شود. محرک ها با افزایش تولید دوپامین و نوراپی نفرین در مغز کار می کنند. این پیام رسان های شیمیایی هستند که در تنظیم فکر و توجه نقش حیاتی دارند. برخی از نمونه های متداول عبارتند از: ریتالین (متیل فنیدیت) ، آدرال (آمفتامین) و دکسدرین (دکستروآمفتامین).
داروهای غیر محرک: اثرات غیر محرک ممکن است کمی بیشتر از محرک ها طول بکشد اما در بهبود تمرکز و توجه موثر است. این داروها به طور معمول برای افرادی که عوارض جانبی غیرقابل تحمل در محرک ها دارند ، توصیه می شود. به عنوان مثال می توان به Strattera آتوموكستین ، Intuniv گوانفاسین و Qelbree ویلوكسازین اشاره كرد.

مدیریت رفتار

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

به والدين كودكان مبتلا به ADHD معمولاً توصيه مي شود كه به جاي استفاده از يك درمانگر رفتاري ، در كلاس هاي مديريت رفتار براي كمك به كودك خود با علائم ADHD شرکت كنند. هدف جایگزینی رفتارهای منفی با رفتارهای مثبت است. این کار با نظارت بر اقدامات آنها و انجام کارهای عملی انجام می شود که می تواند رفتارهای منفی را بهبود بخشد.
 رفتار درمانی چگونه کار می کند

 سخن پایانی

سه زیرگروه ADHD و نحوه شناخت آنها – بخش پایانی

فرزندپروری کودک مبتلا به ADHD می تواند چالش برانگیز باشد اما غیرممکن نیست. تمرین عادات سالم مانند ورزش منظم ، داشتن یک رژیم غذایی متعادل و خواب کافی نیز برای مدیریت علائم ADHD مهم است.
 
اگر مشکوک هستید که شما یا فرزندتان علائمی از این بیماری را از خود نشان می دهد ، باید برای تشخیص و برنامه درمانی مناسب ، هرچه سریعتر به یک متخصص روان پزشکی مراجعه کنید.
، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *