حس بینایی و شنوایی نوزادن تازه متولد شده چگونه تکامل می یابد
نوزادان تازه متولد شده مخلوقاتی هستند که می بینند ، می شنوند ، احساس می کنند ، بوها ، مزه ها و لمس را می فهمند و به محرکات مختلف ، از جمله درد ، پاسخ می دهند ، البته تردیدی نیست که در واکنش پذیری نوزادان نسبت به محیط تفاوت های فردی وجود دارد.
بینایی از همه حواس دیگر ، تکامل نیافته تر است . تیزی بینایی نوزادان ، یعنی توانایی تشخیص جزئیات اشیا ، ضعیف است . نوزادان نگاه کردن به چهره را به نگاه کردن به اشیا ترجیح می دهند ، و در یک ماهگی چهره مادرشان را در میان سایر چهره ها می شناسند و می توانند تفاوت حالت چهره ها را از یکدیگر تشخیص دهند و حتی برخی از آنها را تقلید کنند.
در 6 ماهگی تیزی بینایی نوزادان به حد بهنجار می رسد و عنبیه آنها با کم و زیاد شدن نور ، باز و بسته می شود. برخی از کودکان دید دو چشمی دارند ، یعنی ، از هر دو چشمشان برای خیره شدن به یک شیئی استفاده می کنند.
نوزادان ، وقتی هنوز در رحم مادر هستند ، می توانند صداها را بشنوند. آنها در برابر صداهای بلند مختلف ، مانند صدای بوق خودروها ، واکنش نشان می دهند . در واقع ، احتمالا می توانند صدای مادرشان را از صداهای دیگر تشخیص دهند.بر اساس روشی که مکیدن افتراقی نامیده شده ، نشان داده اند که شیر خواران کوچکتراز سه روز هم می توانند صدای مادرشان را از غریبه ها تمیز دهند. در این روش ، وقتی به شیر خواران حق انتخاب داده می شد ، پستانکی را که نوار صدای مادشان را به راه می انداخت بیشتر می مکیدند تا پستانکی را که صدای زن غریبه تولید می کرد.
پس از تولد ، حساسیت شنوایی شیر خواران تنها اندکی از شنوایی بزرگسالان کمتر است و چنین می نماید که قادرند صداهای دارای شدت ، زیر و بمی مختلف را از هم تشخیص دهند.در برابر صداهای زیر تر در مقایسه با صداهای بم تر حساسترند، و بیشترین حساسیت را به صدای انسان نشان می دهند.علاوه بر آن ، می توانند جهت صدا را تشخیص دهند و سر خود را به آن سمت بگرداند.
گردآورنده : سارا گودرزی
