در مقابل دعوای کودکانم چه کنم؟ دعوای فرزندان در خانواده های چند فرزندی اجتناب ناپذیر است. گاهی ما والدین بر سر آن ها فریاد می زنیم و می گوییم: «بس کنید!»، گاهی طرف یکی از آن ها را می گیریم، بعد هم نمی توانیم پیش بینی کنیم در فضاهای بزرگ تری، مثل مدرسه و جامعه، چه اتفاقی برای آن ها خواهد افتاد.
خیلی وقت ها بدون اینکه متوجه باشیم، عامل ادامه این دعواها خودمان هستیم. برای حل این مشکل باید بپذیریم برخوردمان اشتباه است و لازم است روشمان را تغییر دهیم تا بتوانیم کنترل رفتار فرزندانمان را به دست بگیریم.
در اینجا چند راهکار خدمتتان ارائه می شود:
۱. ریشه یابی علل
علت اختلافات کودکانتان را شناسایی کرده و تاحد امکان آن ها را کم کنید. اگر کودکتان بعد از چندین بار دعوا متوجه شوند در هنگام دعوا شما توجه بیشتری به آن ها نشان می دهید، طبیعی است که دعوا کردن را دوست خواهند داشت؛ چرا که در این مواقع شما برای جدا کردنشان هم که شده است، آن ها را بغل می گیرید تا از هم جدایشان کنید. اگرچه این توجه منفی است، اما وقتی توجه و تشویق خود را از کودک دریغ می کنید، او به هر ترتیب که شده است سعی می کند توجه شما را به خود جلب کند؛ پس سعی کنید آن قدر به کودکتان توجه کنید که او مجبور نشود با دعوا شما را مجبور به این کار کند.
۲. گفت و گو و بیان احساس
به کودکانتان یاد بدهید احساساتشان را در زمان عصبانیت، شادی و غم ابراز کنند. خیلی وقت ها کودک قبل از بیان ناراحتی و عصبانیت خود، از رفتارهای خشن استفاده می کند؛ چراکه نمی داند چطور به اطرافیانش بگوید که مثلا دوست ندارد کسی به اسباب بازی اش دست بزند.
در مقابل دعوای کودکانم چه کنم؟
گاهی ممکن است ندانید چرا دعوا شروع شده است. در این موارد لازم است از کسی جانب داری نکنید و از کودکانتان بخواهید ماجرا را از اول تعریف کنند و هر کدام راه حل هایی را که برای حل اختلافشان دارند، بگویند. ممکن است بعضی راه حل ها خنده دار و نشدنی به نظر برسد، اما توانایی آن ها را برای حل مشکل دست کم نگیرید. شما هم می توانید پیشنهاد بدهید اما بهتر است صبر کنید تا خود کودکان به بهترین راه برای حل اختلافشان برسند.
۳. تشویق هنگام صلح
وقتی بچه ها به خوبی و بدون مشکل در کنار هم بازی و فعالیت می کنند، نشان دهید از اینکه با هم خوب هستند و دعوا نمی کنند، خوشحالید.
۴. شما الگو هستید
اینکه هرازگاهی کودکان بحث کردن والدینشان را ببینند، بد نیست، البته درصورتی که روش مواجه شدن با آن و شیوه درست حل اختلافات و آشتی کردن را هم یاد بگیرند، چرا که فرزندان راه حل اختلافاتشان را از والدین می آموزند.
۵. همه با هم
فعالیت هایی را برنامه ریزی کنید که همه اعضای خانواده با هم درآن شرکت کنند. بهتر است با فرزندانتان درباره همکاری تمامی اعضای خانواده صحبت کرده و اهمیت این موضوع را به آنان گوشزد کنید. از انجام بازی ها و فعالیت هایی که حس رقابت و احتمال دعوای فرزندانتان را بالا می برند، خودداری کنید؛ مگر آنکه بتوانید احساس رقابت آن ها را کنترل کنید تا تبدیل به حسادت نشود.
۶. آموزش هنگام آرامش
زمانی با آن ها درباره دعوا کردنشان صحبت کنید که آرام شده و مشکلاتشان را حل کرده باشند. به آن ها بگویید چه کارهای دیگری را می توانستند به جای دعوا با یکدیگر انتخاب کنند و سپس به آن ها در پیدا کردن ایده های جدید و جواب دادن به این سؤال کمک کنید.
در مقابل دعوای کودکانم چه کنم؟
۷. نتیجه گیری به جای تنبیه
معمولا تنبیه بچه ها فقط آن ها را عصبانی تر می کند و باعث می شود بیشتر دعوا راه بیندازند؛ البته گرچه کمی سرزنش کردن، طبیعی و اجتناب ناپذیر است، اما تا آنجا که می توانید، به جای تنبیه از نتیجه گیری منطقی استفاده کنید.
۸. کنترل واکنش ها
وقتی لازم است بین آن ها پادرمیانی کنید، آرامشتان را کاملا حفظ کنید. اگر عصبانی شوید، احتمال اینکه دوباره جنگ و دعوا راه بیفتد، بیشتر خواهد شد.
۹. گره ها را کم کنید
فکر کنید معمولاً چه مسائلی بیشتر باعث اختلاف و دعواهای آن ه می شود؛ مثلاً اگر می خواهید برای بچه ها توپ بخرید، هرگز دو رنگ متفاوت برایشان نخرید.
۱۰. همان طور که هست
هر روز به بچه هایتان بگویید که دوستشان دارید و حتما به آن ها ابراز علاقه کنید؛ چون فرزندانی که وابستگی عاطفی بیشتری به والدین دارند، کمتر دعوا می کنند.
