دعوای خواهر و برادر – بخش چهاردهم
قوانینی برای رفتار قابل قبول تنظیم کنید نام گذاری و فحش دادن نداریم حق داد زدن و جیغ زدن نداریم، کشیدن مو، کتک کاری نداریم، اگر عصبانی شدید حق در کوبیدن بهم دیگر یا مشت زدن و به در و دیوار را ندارید و در مورد عواقب شکستن قوانین حتما با هم صحبت کنید یعنی اگر کسی قانونی را شکست باید یک مجازات خاص باشد و آن مجازات را حتما و سریعا بعد از رفتارش اعمال کنید حتی اگر کودک حق باهاش است حق فحش دادن ندارد پس جلسه می گذارید به کودکان می گوییم که چه رفتارهایی غیر قابل قبول هستند و اگر این رفتارها را انجام دهند حتی اگر حق با آنها باشد مجازات خاصی در انتظار آنها است
دعوای خواهر و برادر – بخش چهاردهم
و بازهم می گوییم که حتما حتما باید فاصله بین رفتار و مجازات یا تشویقی که می کنید خیلی کوتاه باشد کودک یاد بگیرد که این رفتار یا این پاداش به خاطر این رفتارش است این تنبه اش به خاطر این رفتارش است این به کودک می آموزد که مسئولیت اقداماتش را به عهده بگیرد، صرف نظر از وضعیت و چگونگی تحریکش و مانع از هرگونه تلاش برای مذاکره در مورد اینکه چه کسی درست می گوید، یا اشتباه از چه کسی هست را می گیرد اجازه ندهید که کودکان فکر کنند همه چیز همیشه عادلانه و برابر است
دعوای خواهر و برادر – بخش چهاردهم
گاهی اوقات یک کودک نیاز بیشتری نسبت به بقیه دارد یعنی در یک زمان خاصی که مریض شده است پدر و مادر توجه بیشتری به او می کنند با کودک دکتر می روند ممکن است پاشویه اش کنند ممکن است مادر پیش کودک بخوابد که مراقب تب او باشد یا هر اتفاق دیگه ای این موضوع الزاما به معنی اینکه هر لحظه هرکاری برای یک کودک کردیم باید برای دیگری هم بکنیم نیست پس کاملا به انها می فهمانیم که در کل ما آنها را یک اندازه دوست داریم ولی گاهی بخاطر شرایط ممکن است عدالت کامل برقرار نشود.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
