رفتن کودک به مهد کودک

رفتن کودک به مهد کودک

کی کودکم را به مهد کودک بفرستم سوال اکثر مادران شاغلی که باید به محل کار برگردند

توصيه مي شود اين كار را قبل از هشت ماهگي انجام دهند، چون هنوز اضطراب جدايي و غريبي در كودكان شكل نگرفته است و مي توانند افراد جديد را به عنوان مراقب بپذيرند. البته فرستادن كودك پيش از هشت ماهگي به مهد مگر، در شرايط خاص، توصيه نمي شود. در محيطي كه اين كودكان به آن سپرده مي شوند، تعداد مراقبان بايد زياد بوده و بهتر است براي هر سه تا پنج شيرخوار، يك مراقب وجود داشته باشد. هم چنين اين مراقب بايد به ويژه در سال هاي اوليه ثابت باشد. مهدكودك هايي كه به طور مرتب مربي ها را عوض مي كنند، مهدهاي مناسبي نيستند. تا قبل از سه سالگي، بايد مربي مهد بچه ها ثابت باشد، چون هر مربي، يك خلق و خو و يك رفتار دارد و در صورت عوض شدن مدام، زمينه بروز اضطراب در كودكان شكل مي گيرد.
بچه ها نياز دارند كه مربي با آن ها ارتباط كلامي برقرار كند. نوازش جزو نيازهاي كودكان است. مهدهايي كه مثل مراكز نگهداري از كودك عمل مي كنند و بچه ها را رها مي كنند، كودك را به بهانه اين كه بغلي مي شود، در آغوش نمي گيرند و به آن ها توجه نمي كنند. اين مسئله، به ويژه در كودكان زير يك سال سبب بروز آسيب مي شود زير يك سال بايد به كوچكترين نيازهاي كودك توجه كرد. كودك بايد اين حس را داشته باشد كه محيط، بسيار امن است.
اين امر سبب ايجاد اعتماد در او و پايه گيري شحصيت آينده او مي شود. مراقب كودكان زير يك سال بايد سالم، سرحال و شاداب باشد، ارتباط كلامي با كودك برقرار كند و تماس چشمي و نوازش را از ياد نبرد.
بعد از سه سالگي، مهارت هاي كودكان تغيير مي كند. مهارت بازي كودكان قبل از سه سالگي به شكل موازي با هم است، يعني قبل از اين سن، بچه ها در كنار هم، اما هر يك با اسباب بازي خود بازي مي كنند و وارد بازي ديگري نمي شوند. بعد از سه سالگي، بازي هاي همراهي شكل مي گيرد و بچه ها دوست دارند با هم تعامل داشته باشند. هر چه اين فرصت به بچه ها بيشترداده شود، بهتر است. معمولا مادرها بيش تر مراقب فرزندانشان هستند، در حالي كه در مهدكودك ها فرصت بيشتري به بچه ها داده مي شود. كودكاني كه به مهد مي روند. معمولا رشد تكلم بهتري پيدا مي كنند، اعتماد به نفس شان بيش تر مي شود، اضطرابشان كاهش پيدا مي كند و اگر در مهدي كه شرايط خوبي دارد، نگهداري شوند، توان دوري از مادر را به تدريج پيدا مي كنند.
بچه هايي كه به مهد فرستاده نمي شوند و تا زماني كه به پيش دبستاني يا دبستان بروند، پيش مادر هستند، گريه بيش تري مي كنند و به سختي از مادر جدا مي شوند؛ چون هرگز تجربه دور بودن از مادر را نداشته اند. در كل، مادرهايي كه شاغل هستند و كودكانشان را به مهد مي فرستند، كيفيت ساعت هايي كه با فرزندانشان هستند، بهتر از كيفيت ساعت هايي است كه مادرهاي غير شاغل در تمام روز با فرزندانشان مي گذرانند. وقتي مادر فرصت هايي براي خود دارد، انرژي بيش تري كسب كرده و آرامش بيش تري دارد و خدمات بهتري در ساعاتي كه با فرزندش است، ارائه مي دهد و بيش تر با كودك بازي مي كند.

گردآورنده : سارا گودرزی

، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *