پرسش و پاسخ – بخش سوم ( مادران دلسوز!)
مادری نوشته اند که تمام حرف هایی که می زنید را قبول دارم ولی من اصلا نمی توانم اشک کودکم را ببینم حالا باید چکار بکنم؟
خب یک فرهنگ یک مقدار اشتباهی جا افتاده است که شاید اسم آن را بتوان گفت کودک محور درواقع ما کودکان خود را در خانه ای بزرگ می کنیم که جو حاکم برآن کاملا بچه سالارانه است قطعا کودکان از این شرایط خوششان می آيد چرا که زندگی و دنیا ما حول محور خواسته های آنها است و اغلب موارد هم والدین یا ما خودمان فراموش می کنیم که کودکمان شاد باشد به خواسته اش برسد شادی ما منوط بر این می شود که کودک ما شاد باشد
پرسش و پاسخ – بخش سوم ( مادران دلسوز!)
شاید لازم است که بعضی زمان ها اول روی خودمان کار کنیم به خودمان یادآوری کنیم که کودکان بدنیا آمده اند که دوست داشته شوند نه پرستیده شوند زمانی که ما به آنها یک فکر اشتباهی را القا می کنیم که مرکزیت جهان هستی آنها هستند در یک دنیای خیالی می بریمشان که هر وقت به بیرون از این دنیا سر می زنند ناکام می شوند سایر افراد کارهایی که ما حاضر هستیم برای کودک خود انجام دهیم را انجام نمی دهند مثلا کودک مهد کودک می رود و سعی می کند که با زور خواسته هایش را بگیرد
پرسش و پاسخ – بخش سوم ( مادران دلسوز!)
مثلا آن عروسکی را می خواهد که بغل دوستش است وقتی می گوید و او قبول نمی کند می رود و به مربی مهد می گوید مربی مهد هم می گوید عروسک خودش است و تو اجازه نداری باهاش بازی کنی و اینجا است که کودک می فهمد انگار خواسته های من آنقدرها هم مهم نیست و اینجاست که ناکام و پرخاشگر می شود و نمی داند که چطور با دنیای بیرون خودش باید تعامل کند قرار نیست که کودکان خود را دوست نداشته باشیم بلکه لازمه رشد سالم احساس دوست داشته شدن است اما جلوی خودخواه، لوس، تنبل و پرتوقع شدن کودکان را باید بگیرید
پرسش و پاسخ – بخش سوم ( مادران دلسوز!)
چند تا نکته است که بسته به سن و توانایی کودک باید به او مسئولیت دهید سعی کنید که در اوایل کار به او کمک بکنید که کار را درست انجام بدهد و در قدم های بعدی کودک را مدام تشویق کنید تا مستقل تر شود قدم بعدی اینکه خواسته های بیش از حد کودکان را برآورده نکنیم حتی اگر امکان انجام آن را دارید حواستان باشد که این موضوع مربوط به خواسته های بزرگ و غیرمعمول کودک است مثلا اینکه هرچی که دلم خواست باید برام بخری و آخرین نکته اینکه بدون قید و شرط باید کودک خود را دوست داشته باشید اما براساس رفتار او هرجا نیاز بود باید تشویق یا از تنبیه استفاده کنید هیچ زمان کودک را تهدید نکنید که دوستش نخواهید داشت همیشه سعی کنید این جمله را به کودک بگویید من تو را خیلی دوست دارم ولی این رفتارت را اصلا نمی پسندم و لازم است که این رفتارت را عوض کنی.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
