بدغذایی در کودکان
بدغذایی در کودکانطبق یک سنت غلط اجتماعی، نوزادان و کودکان چاق مایه مباهات پدر و مادر هستند و این مسئله باعث شده فرزندان با وزن ایده آل و پایین برای خوردن بیش از حد تحت فشار قرار گیرند.
بارها مشاهده شده فرزندانی با وزن ایده آل توسط پدر و مادرشان مراجعه کردند و تقاضای داروهای اشتهاآور یا رژیم های مخصوص برای افزایش وزن داشتند.
بایستی توجه داشت که نیاز به انرژی در سنین مختلف رشد کودکان بسیار متفاوت است به طوری که در سال های اول زندگی با توجه به رشد سریع میزان نیاز بیشتر است و بنابراین میزان مصرف مواد غذایی توسط کودک بالاست. با افزایش سن با توجه به کاهش سرعت رشد، نیاز کودک به انرژی کاهش می یابد و پدران و مادران نبایستی انتظار داشته باشند که فرزندانشان به همان میزان قبلی مصرف مواد غذایی داشته باشند. بایستی توجه داشت که حجم معده کودکان در سنین پایین کوچک است و گنجایش حجم زیاد مواد غذایی را ندارد بنابراین بایستی سعی شود مقدار غذای کم ولی در وعده های زیاد به کودک داد.
برای پیشگیری و درمان عادات بد غذایی در کودکان بایستی ابتدا پدران و مادران آشنایی کافی با عادات طبیعی کودک داشته باشند، چیزی که به عنوان رفتارهای فطری از آنها یاد می شود. کودکان دوست دارند غذا را با دقت بخورند و با انگشتانشان با غذا بازی کنند.
آنها غذاهای گرم را بر سرد ترجیح می دهند و معمولاً به مدت ۵ تا ده دقیقه سر سفره می نشینند و سپس آن را ترک کرده و دوباره برمی گردند. کودکان پس از سیر شدن، غذا را به اطراف پخش می کنند و در این حالت به نظرات دیگران کمتر اهمیت می دهند. آنها در غذا خوردن از پدر، مادر، برادر و خواهر خود تقلید می کنند بنابراین اولین قدم اصلاح رفتارهای تغذیه ای در خود پدران یا مادران است. والدین بایستی بدانند موارد ذکر شده جزء عادات طبیعی کودک است.
بدغذایی در کودکان
برای اصلاح عادات بدغذایی در کودکان ذکر این نکته ضروری است که کودک بایستی در یک محیط آرام و بدون تنش و کاملاً شاد تغذیه شود. مهمترین علت بدغذایی کودکان ترس و نگرانی است. ترس از دعوا کردن، ترس از اصرار پدر و مادر برای غذا خوردن و نگرانی از خرابکاری در حین غذا خوردن مثل ریختن آب یا غذا روی زمین و موارد دیگر. برای اصلاح عادات بدغذایی توصیه های زیر مفید خواهد بود:
۱- عدم اصرار و اجبار برای کودک در جهت مصرف بیش از حد مواد غذایی
۲- در نظر گرفتن جایزه برای کودک جهت خوردن باعث انتظار بیش از حد شده و در صورت عدم وجود جایزه غذا نمی خورد.
۳- تبدیل مواد غذایی به اشکال ساده و راحت تر (به طور مثال کودکان مصرف گوشت چرخ کرده را بر حالات دیگر گوشت ترجیح می دهند.)
۴- سعی شود قاشق فرزندان از نوع گودتر انتخاب شود تا احتمال ریختن غذا از آن کمتر باشد.
۵- قاشق و لیوان و بشقاب سبک و نشکن انتخاب شود.
۶- سعی شود از قاشق هایی که به کودکان با آنها دارو داده شده برای مصرف غذاها استفاده نشود، چرا که خاطرات بد ناشی از بیماری در تغذیه کودک تاثیرگذار است.
۷- کودک بایستی آموزش داده شود که خودش غذا بخورد و فقط زمانی که خسته شد توسط والدین کمک شود.
۸- در بین اعضای خانواده بایستی فردی که نزدیک ترین ارتباط عاطفی با کودک دارد به وی غذا دهد.
۹- برای کودک ساعات و مکان های مشخص برای تغذیه در نظر گرفته شود و سعی شود این ساعات به هم نخورد.
۱۰ – از دادن میان وعده های شیرین و پرچرب به کودک پرهیز شود، چرا که روی اشتهای کودک تاثیر می گذارد .
۱۱- اجازه دهیم کودکان ما در مورد زمان سیر شدن، خودشان تصمیم بگیرند.
۱۲- از دادن مواد غذایی آماده مثل کیک و پفک و چیپس و… حداقل تا ۲ ساعت قبل از وعده غذایی اصلی به کودک داده شود تا تاثیری بر اشتهای کودک نداشته باشد.
موسسه اطلاع رسانی طعام اسرار
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
