تربیت را به دست بازی نسپارید

تربیت را به دست بازی نسپارید

با هیجان و اشتیاق روبهروی مانیتور مینشینند و آنچنان در بازی غرق میشوند که کاملا از اطراف و اطرافیان خود فاصله میگیرند.

بازیکنندگان برای عبور به مراحل بالاتر هرچه را که از دستشان بر میاید، انجام میدهند و طبق آمارهای منتشر شده، یکی از مهمترین جستوجوها در اینترنت درباره تقلب در بازیهای کامپیوتری است. نوجوانان عموما رمز عبور به مراحل بالاتر را از دوستان خود میگیرند یا حتی آنها را معامله میکنند. عبور از موانع و رسیدن به مراحل بالاتر، بازیکننده را هیجانزده میکند و شکست در آن او را مضطرب میسازد. یکی از محققان آمریکایی به نام پل اینیچ در سال 1999 در تحقیقی نتیجه گرفت که اندازه ضربان قلب و ترشح هورمونها در حین بازیهای رایانهای افزایش مییابند و کسانی که به بازی نگاه میکنند و حتی در آن شرکت هم نمیکنند، فشارهای عصبی زیادی را متحمل میشوند. بازیهای رایانهای همچون ورزشهای پراسترس بر جسم افراد هم مؤثرند و بر متابولیسم افراد تغییراتی ایجاد میکنند.

این نوشتار به اختصار به بعضی از آفات بازیهای رایانهای آن اشارهای خواهد داشت.

بازیهای رایانهای خشونت را رواج میدهند. اگرچه بازیهای اولیه رایانهای بیشتر جنگهای فضایی بودند، اما امروزه سلاحهای طراحی شده در بازیها، مرگبارتر و بیرحمانهتر عمل میکنند و عبور به مراحل بالاتر، هر روز سختتر میشوند. یک بازیکننده از ابتدای بازی باید بکشد، آن هم بیترحم تا بتواند به مراحل بعدی برود. کشتن، مهمترین و اولین راه کسب امتیاز در غالب بازیهای کامپیوتری است.

صداگذاری پیچیده و خشن بر روی این بازیهای خشونتبار از دهشتناکی و قبح قضیه میکاهند و موجب تغییراتی در روح و روان کاربران میشود. دیدن صحنههای بسیار خشن و خون، اثر اجتنابناپذیر خود را بر نوجوانانی که از این مراحل میگذرند، خواهد داشت.

اعتیاد

وابستگی و اعتیاد به بازیهای کامپیوتری مسأله دیگری است. اگرچه این نوع از اعتیاد ظاهراً اعتیاد دارویی یا مواد مخدر نیست، اما آثار سوء خود را دارد. محققی از سوئد به نام آندرس سندبرگ در مقاله کوتاهی درباره اثرات فرهنگی تکنولوژیهای نوظهور نوشته است که باید به این سؤال پاسخ داد که ایا وابستگی به بازیها اگر به وجود بیاید، الزاما بد است یا نه؟

او اشاره میکند که اگر ضرر بازیها بیشتر از سودش باشد چه مشکلاتی پیش میاید. او معتقد است که به همه فعالیتهای انسانی میتوانند اعتیادآور باشند، مانند خرید، تماشای تلویزیون و حتی مصرف غذاهای با ارزش غذایی کم و آماده. اما نکته مهم این است که اعتیاد به نوعی موجب سلب مسئولیت از فرد میشود. اگرچه بازیهای رایانهای دریچهای به دنیای اطلاعات و ایجاد خلاقیت و حداقل، آشنایی با زبان انگلیسی هستند اما در صورت بروز اعتیاد، ضررهای بسیاری دارند. از جمله دوری از اجتماع، باور الگوهای غیر واقعی، فعالیتهای ضد اجتماعی از عوارض وابستگی به این بازیها هستند.

الگوهای خیالی مشکل و آفت دیگر الگوپذیری کودکان و نوجوانان است. الگوها، طرز تفکر فردای این افراد را پیریزی میکنند. ظاهر و منش این الگوها، جایگزین الگوهای قرآنی میشود و ایندهای تار را برای شخصی رقم میزند.

مردان این بازیها اگرچه قوی، جنگنده و با ویژگیهای برجسته مردانهاند، اما اغلب مغز و دل ندارند و شدیداً بیمایه و حتی گاهی مضحکاند. زنان این بازیها یا بسیار کمرنگ و بیتأثیرند یا اگر زنان، قهرمان داستان بودند، استفاده ابزاری از ایشان شده است.