شرکت کودکان در مراسم ملی و مذهبی
با مشارکت کودکان در مراسم های ملی و مذهبی به کودکان ریشه و ملیت آنها را آموزش خواهیم داد(واحد مذهبی گروه آموزش و سرگرمی خردسال)
لزوم مشاركت كودكان در مراسم ملي و مذهبي فرزند پروري، يكي از پيچيدهترين و در عين حال جذابترين مسئوليت والدين بوده و هست. اگرچه توجه به پرورش علمي و جسمي آنان غيرقابل اجتناب بوده و روزبهروز به دامنه و ضرورت آن افزوده ميشود ولي با مدرنيزه شدن زندگي، همراه با تأكيد بيشتر بر آموزش ابعاد پرورشي مانند: مراسم ملي، مذهبي، آداب رعايت حقوق والدين و بزرگان، دلبستگي و كمك به ديگران، روابط اجتماعي و عاطفي از سوي مسئولين امر و صاحبنظران و به تبع آن از جانب خانواده و بهخصوص والدين، روز به روز كمتر مورد توجه قرار ميگيرد. شايد مواجهه با ايام محرم و شب يلدا بهانهاي باشد تا ما به ضرورت بازنگري در اين خصوص بيشتر روي آوريم. يكي از وجوه انسان كامل علاوه بر مهارتهاي شغلي داشتن ريشههاي قوي آشنايي و دلبستگي او به فرهنگ، مليت و مذهب اوست. جامعه صنعتي، ما را به سوي خانواده هستهاي و بعد كمشدن اوقات و احساس ضرورت معاشرت و رفتوآمدهاي گذشته و در نهايت به فردگرايي و انزوا رسانده ولي شايد با اندكي تأمل بتوانيم اين ضعف و خلأ را تا حدي جبران كنيم. يكي از بهترين موقعيتها براي اين مواجهه توجه بيشتر به مراسم و مناسك ملي و مذهبي است. با برگزاري ساده و در عين حال كامل ايامي مانند: شب يلدا، چهارشنبه سوري و… و بودن در كنار فاميل و دوستان، تعريف ريشههاي فرهنگي اين آداب و رسوم در قالب داستان، شركت دادن كودكان در تزيين منزل و پذيراييهاي خاص ايام هم بر شادي و نشاط فرزندانمان ميافزاييم و هم شناخت آنان را از مليت و آداب و رسوم توسعه بخشيده و علاقهمندي آنان به فرهنگشان را تشديد ميكنيم.
شرکت کودکان در مراسم ملی و مذهبی
در سوگواريها و اعياد مذهبي با شركت دادن فرزندان در مراسم و بهخصوص پخششيريني، شير، خرما و… و بيان صفات و خصوصيات رهبران مذهبي مثل: ادب و علاقهمندي آنان به والدين، بازيهاي گروهي، خنده رويي و شوخطبعي آنان، معطر و پاكيزه بودنشان، روح همكاري و كمك به افراد پير، تواضع در برابر ضعفا، حق گرايي، مبارزه با ظلم و دروغگويي، اهل علم و ورزش بودن، شكرگزاري و عبادت و عشق به پروردگار نزد ايشان و بسياري ديگر از صفات كودك فهم و كودك پسند ميتوان الگوهاي مطلوب برايشان فراهم ساخت تا راه رسيدن به كمال را با تقليد و همانندسازي از اين قهرمانان واقعي راحتتر طي كنند. اين امر مستلزم اندكي شناخت و مطالعه در زندگي بزرگان ديني هر مكتب و مذهبي است. شايد ايام محرم، زمان مناسبي باشد تا ما با برخوردي درست و مناسب و فراخور حال و طبع فرزندانمان به بيان داستانهاي كمي ملموستر و شادمانهتر از زندگي رهبران مربوط به اين ايام و شركت دادن آنان در مراسم، نگرشي قابلقبولتر و خوشايندتري در نسل آينده بهوجود آوريم كه نه از روي ترس و نه با بيتفاوتي و بيميلي كه با ايجاد عشق عميق و عالمانه به بسياري از مناسك مذهبي روي آورند و باور كنند كه هنگام بروز مشكلات تنها نيستند و ميتوانند از ايشان طلب كمك و ياري كنند. در همين راستا كمك كردن به فقرا و نيازمندان از طريق فرزندان يا پخش خرما و شيريني براي آمرزش اموات توسط آنان، روح آشنايي، احترام و يادآوري پدر و مادران از دنيا رفته را در آنان تقويت كرده، عشق و تواضع آنان را به گذشتگان افزوده و ريشه اصالت و حرمت به اطرافيان و تكريم و يادآوري نياكان را پررنگتر خواهد ساخت. اگر چه زندگي شهرنشيني و سرعت زياد گذشت زمان، وقتي را براي اينگونه ارزشها و لزوم پرداختن به آنها برايمان باقي نگذاشته ولي باور كنيم با اندكي برنامهريزي و رسيدن به ضرورت آن شايد بتوانيم همانقدر كه براي آموزشهاي رايجوقت، انرژي و امكانات مالي صرف ميكنيم، تنها اندكي زمان و انرژي براي اين يادآوريها و آموزشها اختصاص دهيم. از اين طريق روابط عاطفيمان نيز با آنان گرمتر و صميمانهتر خواهد شد. باور نميكنيد امتحان كنيد.
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا