باید طرز صحیح برخورد با افراد غریبه ای که ممکن است خطرساز باشند را به فرزندانمان بیاموزیم تا به جای ترس بدانند که چگونه از خود مراقبت کنند.
گزارشهای تکان دهنده و دردناک در مورد دزدیدن کودکان ممکن است باعث نگرانی شما شود که آیا فرزندانتان به اندازه کافی محتاط هستند؟ اگرچه بیشتر والدین مرتب به بچه هایشان گوشزد می کنند که هرگز با شخصی که او را نمی شناسند جایی نروند، ولی سخنان آنها تا چه اندازه برای فرزندانشان مفید است؟ آیا کودکان ما هنگامی که با آنها نیستیم حرف هایمان را به یاد می آورند؟ در اینجا، کارشناسان بهترین روش هایی را که کودکان باید در برابر حفاظت از خود بدانند را توضیح می دهند:
اولین چیزی را که باید به خاطر سپرد این است که کودکان در سنین 6 تا 8 سالگی بی تجربه و کم عقل هستند، البته کارهایشان به اندازه بچه های کوچکتر نسنجیده نیست. آنها نمی توانند تشخیص دهند که چگونه از خود در مقابل افرادی که سعی در فریب دادنشان دارند، دفاع کنند. طبق نظر دکتر بیکر نویسنده کتاب «از فرزندانتان دربرابر دزدان و متجاوزان حمایت کنید» : یک راهنمایی ایمنی جامع نظیر «با افراد غریبه صحبت نکن» بسیار سودمند است چون معنی کلمه «غریبه» بر افراد زیادی دلالت می کند. آیا نامه رسان (پستچی) یک غریبه است؟ همچنین دکتر بیکر می گوید: ((والدین نباید فرض کنند که فرزندانشان می توانند در شناخت افراد از یکدیگر تفاوت قائل شود)).
معمولاً کودکان6 تا 8 ساله در دستور العمل های کلی مشکل دارند. لازم است که آنها را با حیله هایی که دزدان استفاده می کنند، آشنا کرد و با نشان دادن جاهایی که این اتفاق افتاده آنها را آگاه سا خت. به عقیده دکتر بیکر: «اگر شما همراه فرزندتان به پارک می روید و نکات ایمنی را در آن جا به او آموزش می دهید درک این مسائل برای او خیلی ساده تر خواهد شد .
در نقش کسی بازی کردن برای کودکان بسیار مفید است، زیرا آنها در این سن از این گونه نقش بازی کردن ها لذت می برند. استفاده از عروسک های خیمه شب بازی یا هر وسیله دیگری که با آن بتوان فیلمنامه ای را بازسازی کرد که در آن مهاجمان برای اغفال کردن کودکان استفاده می کنند، بسیار مفید و سودمند است. به عنوان نمونه یک عروسک خیمه شب بازی می خواهد آب نبات یا اسباب بازی به عروسک دیگر بدهد، او جواب منفی داده و به طرف مادرش می دود و موضوع را به او می گوید. یا با «لگوهای بزرگ» ماشینی درست کنید و این ماشین توسط یک راننده درشت هیکل حرکت می کند و راننده به طرف کودکی رفته و می گوید که والدینت بیمار هستند و آنها مرا فرستاده اند تا تو را نزدشان ببرم. نشان دهید که چگونه یک آدم قوی و درشت می تواند کودکی را که خیلی نزدیک ماشین است به زور داخل اتومبیل کند. بدون بروز دادن هیچ گونه ترسی در رابطه با این که چه اتفاقی خواهد افتاد، به کودکان توضیح دهید که بدون اجازه پدر و مادر سوار ماشین کسی نشوند. این مطالب را هر 3 تا 6 ماه برای فرزندتان تکرار کنید برای این که آنها در این سن قدرت حافظه بالایی ندارند.
پیتر بنکس، مدیر یکی از مراکز نگهداری کودکان در امریکا تأکید می کند: «این وظیفه ماست که محیط امنی برای فرزندانمان به وجود آوریم» . با انجام دادن این کار، می توان آزمایش کرد که آیا فرزندتان از لحاظ عاطفی به اندازه کافی بالغ شده تا وقت های آزادش را دور از چشم و زبان شما در حیاط پشت خانه تان سپری کند؟
اکثر کودکان7 ساله در هنگام تنها قدم زدن در مدرسه به قدر کافی مواظب خود نیستند یا نمی توانند بیرون از مدرسه نیز از خود محافظت کنند.
* به هنگام شنیدن اخبار ترسناک چه واکنش هایی باید نشان داد؟
به نظر می رسد بهترین راه برای شناسایی و تقویت کردن مسائل امنیتی، نشان دادن بدون پرده در مورد کودک ربایی از طریق اخبار سراسری باشد، ولی کارشناسان اخطار می دهند که این نوع «ترساندن مستقیم و بدون پرده» می تواند باعث کابوس های شبانه و نگرانی های بی مورد شود. حال به شما میگوییم که روش صحیح کدام است و چگونه باید عمل کرد:
– هنگامی که گزارشاتی در مورد ربودن کودکان از طریق رادیو و تلویزیون در محلی که فرزندانتان در آنجا قرار دارند، پخش می شود، فوراً آنها را خاموش کنید.
– اگر شما این اخبار را دیدید و باعث آشفتگی خاطرتان شد این موضوع را اصلاً جلوی فرزندتان مطرح نکنید. به عقیده یکی از متخصصان: «کودکان متوجه ترس و اضطرابی که تحت اختیارتان نیست هم، می شوند».
– اگر فرزندتان این حملات و تجاوزات را از طریق اخبار می بیند یا می شنود و از شما توضیح بیشتری می خواهد، اصلاً وارد جزئیات نشوید. خیلی مختصر توضیح دهید که به یک کودک حمله می شود و سپس پلیس سر می رسد و آنها، او را دستگیر می کنند.
شما به کودکتان تأکید کنید که:
– قبل از اینکه جایی برود، با شما یا شخص دیگری که سرپرستی او را به عهده دارد، موضوع را در میان گذارد. او باید توضیح دهد که کجا، چطور و با چه کسی می خواهد برود و چه موقع بازمی گردد. اگر تصمیمش عوض شد، حتما باید به شما بگوید.
– هرگز بدون اجازه شما سوار ماشین هیچ کسی نشود، حتی اگر آن شخص آشنا مثلاً همسایه باشد.
– به هیچ وجه بدون رضایت شما از کسی پول و یا هدیه قبول نکند. اگر فردی قول داد که برای او کادو بگیرد و یا به او پول بدهد، باید بدون هیچ کم و کاستی موضوع را با شما در میان گذارد.
مواظب باشند که هرگز گول خلافکارانی که با سرهم کردن داستان های متقاعدکننده قصد دزدیدن کودکان را دارند، نخورند. آنها اکثراً می خواهند که در پیدا کردن آدرس کمکشان کنند.
– به آنها بگوئید که در این مواقع، آنها را بزنند، برای درخواست کمک فریاد بکشند و حتی اگر احتمال می دهند که خطر در کمین است فرار کنند.
– فوراً از والدین، سرپرست و یا شخص دیگری که در کنارش احساس امنیت می کند، کمک بخواهد، به خصوص اگر که به او گفته باشد که به کسی چیزی نگوید. افراد مطمئن می توانند معلمانی باشند که فرزندتان به خوبی آنها را می شناسد، یک پلیس یا یک خانم پیر و مسن (از لحاظ آماری حداقل کسی که کمترین آسیبی به یک کودک می تواند برساند (.
درست است که این موضوع خوشایندی نیست، ولی نباید آن را نادیده گرفت، زیرا صحبت کردن درباره ایمنی در مقابل افراد غریبه می تواند از به وجود آمدن بسیاری از داستان های غم انگیز جلوگیری کند. استرنویس که 5 بچه دارد که دو تا از آنها «اوستن» 9 ساله و «هلن» 7ساله است. هنگامی که پدر یکی از همکلاسی های «اوستن» را به جرم مزاحمت دستگیر کرده بودند، از ترس بیهوش شد. «نویس» می گوید: «پس از این ماجرا، من کنار پسرم نشستم و مفصلاً در مورد امنیت صحبت کردم. حداقل حالا، مطمئنم که اگر فرزندانم متوجه خطر شوند، می دانند که چه کار باید کنند».
منبع :همشهری
