اختلالات تکلم در کودکان
گفتار در جامعه کنونی، بسیار مهم است. توانایی صحبت کردن می تواند موفقیت و شکست فرد را هم در زمینه‌های شخصی ـ اجتماعی و هم حرفه ای تحت تأثیر قرار دهد. توانایی صحبت کردن اکثر مردم در حد متوسط است. آنها ممکن است به افرادی که به طور غیر معمول صحبت می کنند حسادت بورزند و نسبت به افرادی که مشکل زبان دارند تأسف بخورند.
فرآیند تکلم و صحبت کردن در یک سالگی با ایجاد صدا و گفتن کلمه شروع و پس از 2 سالگی به صورت جمله‌بندی در می‌آید و به مرور زمان و با بالا رفتن سن کودک و با رفتن به مدرسه از نظر دستور زبانی و بیان صحیح جملات کامل می‌شود .
تعاریف اختلال‌های تکلم، بعضی به طور مفصل و بر اساس خصوصیات ویژه و تعدادی دیگر کلی‌ترند. ترکیبی از تعاریف به وسیله جلفاند، جانسن و درو، ارائه شده است:
نقص گفتاری یا اختلال گفتاری(تکلم) که در اصطلاح به جای یکدیگر به کار برده می شوند، اشاره به رفتار گفتاری دارد که به اندازه کافی از الگوهای طبیعی و قابل قبول، انحراف داشته، توجه را جلب می‌کند، مانع گفتگو و مکالمه می شود و هنگام مکالمه روی گیرنده یا شنونده تأثیر منفی می‌گذارد.
این تعریف جامعی است و اشاره به طیف گسترده ای از اختلالات تکلم خاص دارد. اختلال های تکلمی بسیار متفاوتی وجود دارد و پراکندگی قابل توجهی بر حسب دیدگاه ها در ارتباط با علل و درمان وجود دارد. از این اختلال ها می توان موارد زیر را نام برد:
تکلم تأخیری
لکنت زبان
اختلال های تلفظی
اختلال های صوت
ارگان‌ها و دستگاه‌های تولید صوت و کلام از کورتکس مغز یا قشر تکلم در نیمکره چپ مغز به نام مرکز حرکتی تکلم شروع و تا هسته‌های کنترل‌کننده حرکات حلق در زبان، نای و حنجره در ساقه مغزامتداد می‌یابد و به طناب‌های صوتی ختم می‌شود.
اشکال در تکامل هرکدام از مناطق آناتومیک فوق ممکن است در تکلم و صحبت کردن تاثیر بگذارد.
منابع:
http://www1.jamejamonline.ir
روانشناسی کوکان استثنایی، تألیف پرویز شریفی درآمدی و سمیرا وکیلی، انتشارات آوای نور
گردآورنده: فریبا نقدی
