افسردگي نوجوانان را جدي بگيريد
افسردگي نوجوانان مساله اي جدي است كه بسياري از نوجوانان و خانواده ها را درگير خود مي كند.
افسردگي باعث اضطراب، بي خوابي و دلشوره نوجوان مي شود و حتي ممكن است او خود يا ديگران را به خطر بيندازد.
والدين، آموزگاران و مراقبت كنندگان بايد به مساله افسردگي نوجوانان آشنا باشند و هرچه زودتر علائم آن را تشخيص دهند.
افسردگي چيست؟
در حالي كه تعداد زيادي از مردم بر اين باورند كه مواجهه با مشكلات بخشي از روند رشد محسوب مي شود ولي بسياري از والدين نمي توانند افسردگي فرزند خود را تشخيص دهند. بهترين روش براي تشخيص افسردگي نوجوان اين است كه با علائم و نشانه هاي رايج آشنا شوند.
علائم
هر چند براي والدين تشخيص اينكه فرزندشان واقعا دچار افسردگي شده كار آساني نيست ولي دانستن علائم زير به آنها در اين زمينه كمك مي كند:
فقدان شادي يا شور و اشتياق، حساسيت بالا، مناعت طبع پايين، هيجان زدگي مستمر، نشان ندادن عاطفه، مشكل در تمركز، نداشتن انگيزه و احساس مداوم بيماري يا خستگي.
علائم فوق تنها علائم افسردگي نوجوانان نيست ولي متداول ترين آنها محسوب مي شود. از آنجا كه بسياري از نوجوانان هر روز با مشكلاتي روبه رو مي شوند تشخيص افسردگي آنها كار دشواري است. اگر متوجه شديد كه فرزندتان بدون دليل خاصي اين علائم را نشان مي دهد احتمالا دچار افسردگي شده است.
افسردگي نوجوانان را جدي بگيريد
پيامدها
برخي از پيامدهاي افسردگي نوجوانان در زير مي آيد:
افت تحصيلي، استفاده از مواد مخدر، خشونت و پرخاشگري، خودزني، كناره گيري از دوستان و اعضاي خانواده و بي نظمي هاي تغذيه مثل بي اشتهايي .
علل
احتمال دارد افسردگي نوجوانان تنها يك علت داشته باشد و يا اينكه تركيبي از عوامل منجر به اين مساله شود:
اضطراب هاي طبيعي ناشي از بالا رفتن سن، مسائل خانوادگي، مرگ يكي از دوستان يا اعضاي خانواده، مسائل عاطفي مثل طرد شدگي و جدا شدن از دوستان، افزايش يا كاهش وزن و ناكامي در مدرسه يا فعاليت هاي ديگر.
تحقيقات نشان مي دهد دختران دوبرابر پسران در معرض ابتلا به افسردگي هستند. در ضمن سابقه افسردگي در خانواده احتمال ابتلاي نوجوانان را به اين بيماري افزايش مي دهد.
چه بايد كرد؟
اهميت زيادي دارد كه در همان مراحل اوليه علائم افسردگي نوجوانان تشخيص داده شود.
اگر در نوجوان تان علائم ذكر شده را مشاهده كرديد موضوع را جدي بگيريد و با فرزندتان حرف بزنيد. يادتان نرود كه به حمايت از وي بپردازيد. حمايت خانواده از نوجوان در درمان او نقش مهمي دارد.
افسردگي نوجوانان را جدي بگيريد
به توصيه هاي زير توجه كنيد:
¤ تا حد امكان با ملايمت رفتار كنيد. اگر نوجوان علاقه اي به حرف زدن ندارد اصرار كنيد ولي مراقب باشيد كه خشمگين نشويد زيرا اين كار اوضاع را بدتر مي كند.
¤ از سخنراني بپرهيزيد و از موضع بالا برخورد نكنيد.
¤ مراقب رفتارتان باشيد و به حرف هاي فرزندتان گوش دهيد. بگذاريد او در مورد مشكلات خود با شما حرف بزند.
¤ هر چند كار آساني نيست ولي فرزندتان بايد متوجه شود كه شما كاملا رنج او را احساس مي كنيد.
استفاده از كمك ديگران
آيا شما مي دانيد چه زماني بايد از ديگران كمك بگيريد؟ به موارد زير توجه كنيد:
اول از همه با پزشك خانوادگي خود مشورت كنيد.
احتمال دارد پزشك خانوادگي شما را به يك روانشناس ارجاع دهد.
با متخصصان متعدد حرف بزنيد و از فرزندتان بپرسيد با كدام يك از آنها احساس راحتي بيشتري مي كند. هيچ مشاوري را به فرزندتان تحميل نكنيد.
بهتر است قبل از توسل به دارو، راههاي ديگر را امتحان كنيد.
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
