انتظارات والدین از فرزندان
هنگامی که می گوییم انتظارات والدین متناسب با توانایی کودک باشد منظومان چیست؟
خانواده و بهخصوص پدر و مادر باید مطمئن باشند کودک میتواند از عهده انتظاراتی که محیط بیرون از او دارد، برآید؛ یعنی انتظارات، متناسب با سطح رشد و کارایی او باشد. همچنین برای او امکاناتی فراهم کنند تا موفقیت را تجربه کند. تناسب میان انتظارات از کودک و ابزاری که این انتظارات را برآورده میکند از راههای مختلفی دستیافتنی است اما آنچه در این خصوص اهمیت دارد این است که انتظارات بیرونی با کودک سازگار باشد. بهطور مثال مدرسهای که برای کودک انتخاب میکنیم یا برنامهای که برای اوقات فراغت او در نظر میگیریم باید متناسب با کودک باشد. به عبارت دیگر وقتی با تدوین برنامهای بسیار شلوغ، از کودکمان بیش از اندازه انتظار داشته باشیم و یا وقتی همزمان سرگرمیهای زیادی برای او در نظر بگیریم، دیگر فرصتی برای خودانگیختگی او باقی نمیماند.
انتظارات والدین از فرزندان
+برعکس آن هم، امکان دارد؛ یعنی وقتی کودک تحریک کمی از طرف محیط دریافت کند، این هم مانند انتظارات بیش از حد برای او مشکلساز میشود. ایجاد تعادل میان انتظارات و ابزار(برآوردن آن)از طریق تقویت ابزار درونی کودک نیز امکانپذیر است. از آنجا که تعاملها در خانواده و (کلا) ساختار زندگی خانوادگی بهطور عمده روی رشد ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودک تأثیر میگذارد، پدر و مادر میتوانند برای تقویت ابزار درونی فرزند خود، به رشد او در این حوزهها کمک کنند. بچهها از این طریق(تقویت منابع درونی) توانایی پیدا میکنند تا از عهده انتظارات زیاد مثلا در حوزه مدرسه بر آیند.علاوه بر این خانواده میتواند ابزار بیرونی کودک را نیز تقویت کند به این صورت که شرایطی فراهم کند تا او بتواند بر انتظارات بیرون غلبه کند. مثلا موقع مشکلات، پدر و مادر از کودکشان از راههای مختلف حمایت و برای او وقت صرف کنند. وقتی کودک با همسن خودش مشکل پیدا میکند، پدر و مادر میتوانند بهترین همصحبت- مخاطب برای او باشند. درخصوص مشکلات مدرسه میتوانند به کودک جرأت ببخشند و در مورد تکالیف مدرسه با او گفتوگو یا تمرین کنند.
گرداورنده : سارا گودرزی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا