بهبود روابط والد و کودکی (همدلی با کودک) – بخش اول
خب تا اینجای مبحث فهمیدیم که سبک فرزندپروری مون چه طوریه و حالا به اینجا می رسیم که چه رفتاری از کودک رو می خواهیم تغییر بدیم؟ چه رفتار مثبتی رو می خوایم بهش یاد بدیم؟ یا چه رفتار منفی رو می خواهیم از توی رفتارهاش حذف بکنیم؟ این داستان و تصور بکنید که شما دو تا فرزند دارید ی روز تعطیل و فرزند اولتون باید تکالیف مدرسه شو انجام بده پس به سراغش می رید تا اون و از خواب بیدار کنید جملاتی که احتمالا از کودک تون می شنوید این هاست: من خوابم میاد، نمی خوام بیدارشم، خسته ام، بعداً می نویسم، ظهر درس هام می خونم، چرا داداش و بیدار نمی کنی، من اصلاً دیگه مدرسه نمی رم، جواب های احتمالی هم که شما بهش میگید: باید پاشی درساهاتو بخونی، بهت می گم بلندشو پاشو بگو چشم، این همه خوابیدی بسه دیگه، بهت می گم شب ها زود بخواب، آدم باید صبح زود بلندشه درس بخونه، بعد از ی جنگ اساسی حالا آفرین بهتون دختره رو بیدار کردید
بهبود روابط والد و کودکی (همدلی با کودک) – بخش اول
اوردید پای میز صبحانه چایی داغ، من عسل دوست ندارم، سردمِ، گشنه ام نیست، می خوام کارتون ببینم، می خوام روی این بشینم، می خوام صبحانه مو تو اتاقم بخورم و ی عالمِ غر دیگه حالا جواب های احتمالی بازهم شما: وای بسه دیوونه کردی، اصلاً کوفت بخوری لازم نکرده بخوری، بیخود می کنی مگه اینجا جای نشستنه، خودت میدونی و بابات بذار بابات بیدارشه فکر کنم خیلی داستان دور از انتظاری نسیت که ما خودمون و تو این جایگاه ببینیم احتمالاً رفتارمون هم همین خواهد بود ولی واقعاً ی راه حل ساده تر هم هست خودمون و بزاریم جای کودک از خودمون بپرسیم اگه من ی کودکی شبیه اون توی این شرایط بودم و می خواستم بزرگ ترهایی که نقش اصلی رو در زندگی من بازی می کنند از احساس خودم آگاه کنم چیکار می کردم تو همین لحظه باور کنید که تمام این کش مکش ها تموم میشه و شما می تونید ی همدلی بهتری با کودکتون داشته باشید حسش و درک بکنید و با همدلی با اون بهش بگید که مجبوریم که اینکارو بکنیم میدونم ناخوشایند ولی باید انجامش بدیم و قبل از اینکه هرکاری بکنیم بهتر ی سری تکنیک های تو ادامه می گم رو یاد بگیرید.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
