تربیت کودک

تربیت کودک

تربیت کودک

استفاده از ترس ، تنبیه و خشم در کنترل کودکان چه پیامدهایی به دنبال دارد

به هیچ وجه با ترس و تنبیه سعی نکنید نظم را به کودکان بیاموزید زیرا آن نظم پایدار نخواهد بود .
اگر کودکی در دوران نوپایی در اثر رفتار والدین تنها راه حل مسائل را تنبیه ، ترس و مجازات بداند متاسفانه در دوران جوانی به دلیل آسیبی که دیده اند در راه نابودی و ویرانگری گام بر خواهد داشت خصوصا اگر در چنگال سوداگرانی بیفتند که به بهانه درست کردن شرایط و اجتماع ، دست به انتقام وخشونت می زنند . در واقع رشد اخلاقی تابع رشد ادراکی است و رشد ادراکی وابسته به رشد روانی است . به این مفهوم که اگر کسی در رشد روانی به بلوغ نرسیده باشد یقینا به رشد اخلاقی نیز نرسیده است . کسانی که به این سطح از رشد دست نیافته باشند بیشتر بر این باورند که از طریق ترس ، تنبیه و مجازات است که میتوان به نظم دست یافت ، حال آنکه هیچ نظمی در جهان با ترس و کنترل پایدار نمانده و نخواهد ماند .

مواردی که درتربیت کودک تولید خشم می کنند عبارتند از:
رفتار عادی بچه ها :
مثل کودک نوپایی که به یکباره به خیابان می دود چون اصلا آن خطری را که من و شما از دویدن در خیابان احساس می کنیم برای او قابل درک نیست .

تربیت کودک

زمانی که نمیدانیم باید با این مشکل چگونه برخورد کنیم .

احساس ناتوانی در مراقبت از کودک ( صعف پدر ومادر )

انتظارات بی جا: وقتی به میزان رشد و سن و سال کودک توجه نداشته باشیم

تاثیرات گذشته: مثل یاد آوری خاطرات چشم و هم چشمی با برادر و خواهرمان در دوران کودکی .
بسیاری از والدین که خود فرزند کم سال خانواده خود بوده اند حالا ممکن است از کودک کمسال خود حمایت بیشتری کنند . البته بر عکس این حالت هم وجود دارد مثلا مادری که خود فرزند بزرگ خانواده بوده و حال از کودک بزرگتر خود حمایت بیشتری می کند و در قبال کارهای کودک کم سال تر خود خشمگین می شود . در واقع این والدین رنجش و بی عدالتی که در کودکی خود چشیده اند را اکنون با هم سان پنداری خود با کودک عیان می کنند.
در مواقعی هم رفتارهای کودکانمان ما را به یاد مسائل تلخ دوران کودکی می اندازد و ما را خشمگین می کند . مثلا اگر خودمان درس نمی خواندیم یا شلخته بوده ایم ، می ترسیم فرزندمان هم اینگونه شوند و اگر کودکمان این گونه رفتارها را از خود بروز دهند خشمگین می شویم . اما باید بیاموزیم که تحت تاثیر حوادث دوران کودکی در برخورد با فرزندانمان خشمگین نشویم . شاید آنچه در دوران کودکی شما اتفاق افتاده غیر منصفانه بوده اما به یاد داشته باشید که این نیزغیر منصفانه است که تحت تاثیر دوران کودکی خشمتان را متوجه کودک کنید .
همچنین ممکن است شما به دلیل رفتارهای والدینتان در دوران کودکی رابطه خوبی با آنها نداشته باشید و حال که والدین شما بعنوان پدر بزرگ و مادر بزرگ علاقه وافری به کودک شما نشان می دهند برای انتقام از انها خشمتان را نسبت به کوکتان ابراز نمایید شاید که از این راه انتقام دوران کودکی خود را از آنها بگیرید .

گردآورنده : سارا گودرزی

دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا

، ، ،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *