تغییر رفتار کودکان (ترس از آمپول) – قسمت دوم
پیش ترگفته شد که دو شکل کلی برای تغییر رفتار هر فرد وجود دارد. در روش اول بحث هم زمانی مطرح است. مثلا کودک مریض میشود. می بریمش دکتر آقای دکتر برای کودک آمپول تجویز می کند حالا یک خانم روپوش سفید که همان خانم پرستار قصه ی ماست میآد و آمپول بچه رو تزریق می کنه خُب طبیعی که آمپول درد داره و بچه حسابی جیغ و داد می کنه امّا بعدش بچه هربار ی خانم با روپوش سفید می بینه قشقرق به پا می کنه درواقع اون یاد گرفته که خانمی که روپوش سفید داره باعث میشه اون دردش بیاد اگه چندبار دیگه این اتفاق پیش بیاد این رفتار بچه هربار بدتر و شدیدتر میشه ولی اگه بعد از اون ی مدت طولانی بچه مریض نشه یا اگر بچه بستری بشه و پرستار روپوش سفیدمون این دفعه فقط به بچه داروهایی بده که داروهای شیرین است و کودک اذیت نمیشود
تغییر رفتار کودکان (ترس از آمپول) – قسمت دوم
این ترس بچه کم کم ضعیف و ضعیف تر شده تا جایی که از بین میرود پس تو نوع اول آموزش وقتی دو تا چیز کنار همدیگه میاد بچه اون هارو باهم به خاطر می سپاره و بعدا با هم به یاد میاورد حسی که بار اول نسبت به ان داشته را دوباره بروز میدهد بعضی مواقع این مورد یک مقدار خرابکاری به بار میاره به طور مثال بچه به خاطر آمپولی که زده و دردی که کشیده الان کلاً نسبت به هرچیزی که رنگ سفید واکنش نشون میدهد و قشقرق به پا می کند ولی خب این قسمت ماجرا هم هست که کم کم اگر بتوانیم این محرک هارا جداسازی بکنیم «یعنی دردی که داشته و لباس سفید را» این رفتار کم و کم و کمرنگ تر میشود.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
