تغییر رفتار کودک (فحش دادن) – بخش سوم
گفتیم که نوع اول براساس همزمانی است اینکه چه چیزی با چه چیزی همزمان رخ میدهد امّا در نوع دوم پیامد رفتار که تعیین کننده ست کودک چه رفتاری را یاد بگیرد یا چه رفتاری را تغییر بدهد به طور مثال یک کودک را تصور کنید که برای بار اول کلمه ی فحش را خیلی بامزه توی جمع خانواده ای که مثلاً مادربزرگ، دایی ها و خاله ها هستند میگوید. بار اول کودک این کلمه را استفاده می کند تا حالا کسی نشنیده این کودک فحش بدهدپس نتیجه می گیریم توی ذهن افراد حاضر کودک ، یک بچه ی بددهن و بی ادب نیست. این فحش را با مزه هم که بیان می کند احتمال خیلی زیاد کل جمع می خندند حتی ممکن است بعضی ها قربون صدقه بچه بروند و بگویند بازهم تکرارش کند.
این رفتار شاید بارهای اول بامزه باشد امّا وقتی چندبار تکرار شود دیگه کودک مثل قبل تشویقی دریافت نمی کند پس سعی میکند فحش های بیشتری یاد بگیرد تا جایی که ممکن است والدین احساس کنند کودک بددهن و بی ادب میشود.
تغییر رفتار کودک (فحش دادن) – بخش سوم
حالا واکنش ها ناگهان عوض میشود نه تنها از تشویق و تعریف خبری نیست بلکه تنبیه و دعوا و کتک ممکن است در انتظار کودک باشد می بینید که اینکه چه رفتاری، چه اتفاقی بعد از رفتار کودک پیش میاید می تواند تعیین کننده ی این باشه که کودک رفتار را تکرار می کند یا نه .
پس نوع دوم تغییر رفتار یا یادگیری رفتار منوط به رفتار و اتفاقاتی که بعد رفتار هدف پیش میاد پس اگه کودکی که تف می کند ، کتک می زند، نق و نوق می کند، لجبازی می کند قطعاً این رفتارها در کودک تقویت شده و لازم با تکنیک های تشویقی و تنبیه ای که در ادامه می گویم دارد. یادگیری قدم به قدم و طولانی است پس صبور باشید.
نویسنده: منا سمیعی سنجانی
دپارتمان کودک و مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره احیا
