راهکارهایی جهت کمک به والدینی که کودکانشان ائم دروسط کار آنها می پرند
به وقفهای که کودک ایجاد میکند اهمیت ندهید: این بی توجهی در ابتدا دشوار است، چون ممکن است باعث شود کودک بیشتر فریاد بکشد و سرو صدا ایجاد کند. اما خیلی سریع یاد میگیرد اگر کار یا صحبت کسی راقطع کند، توجهی که در پی آن است، به وی نشان داده نمیشود.
برای وقفههایی که بچهها ایجاد میکنند برنامه ریزی کنید: برای مثال اگر صحبت تلفنی شما 10 دقیقه طول میکشد برای آن 15 دقیقه زمان در نظر بگیرید و زمان اضافه را به کودک خود اختصاص دهید تا هر کاری که مایل است اعم از بازی، کتابخوانی، نقاشی و… را انجام دهد. سپس یک زمان سنج را تنظیم کنید و برای کودک شرح دهید در این فاصله زمانی، تا زمانی که زمان سنج اعلام میکند، نباید مزاحم شما بشود مگر این که کار خیلی ضروری پیش بیاید.
برای کودک شرح دهید که چرا نمیخواهید کار یا صحبتتان قطع شود: به او بگویید وقتی که او صحبت یا کار شما را قطع میکند، در واقع مانع انجام کاری میشود که برای شما مهم است. و هرچه این تداخلها بیشتر شود، انجام کار شما بیشتر طول میکشد، بنا بر این مدت زمان بیشتری از او دور هستید و به کارها یا حرفهای او نمیتوانید توجه کنید.
اجازه ندهید کودک دایم تکرار کند: وقتی کودک خردسال کار یا صحبت شما را قطع کرد، بلافاصله صحبت وی را قطع کرده و بگویید که در حال حاضر نمیتوانید به او کمکی کنید و باید صبر کند تا کار یا صحبت شما تمام شود.همینطور که کودکان رشد میکنند و مفهوم رعایت نوبت در انجام امور را بهتر درک میکنند، کمتر پیش میآید که برای کار یا صحبت شما مزاحمت ایجاد کنند. زمانی که متوجه شدید میتوانید کارهایتان را بدون قطع کردنهای کودکتان انجام دهید حتما باید او را تشویق کرده و بگویید که چقدر از اینکه توانستید کارتان را به خوبی انجام دهید سپاسگزار هستید. واپسین کلام اینکه کلید رفتار با کودکی که حرف یا کار دیگران را قطع میکند، آرامش است. وقتی کودک بیاموزد که محور عالم نیست و شما هم درک کنید که او از سر عمد و برای ناراحت کردن شما این کار را نمیکند، مشکل به مرور و به خودی خود حل میشود.
گرداورنده : سارا گودرزی