هزار قطره اشک برای یک خط مشق (2)
ـ تكليف مدرسه كار كودك است نه والدين
گاها ديده شده برخي والدين بعد از اين كه از انجام تكليف توسط كودك نااميد مي شوند خود دست به كار شده و كار ناتمام فرزند را به گمان خود تمام نموده و در حق او به اصطلاح لطف ميكنند غافل از اين كه اين بزرگترين خيانتي است كه در حق كودك بيچاره روا مي دارند چرا كه با اين كار احساس مسوليت در قبال وظيفه محوله را از فرزند خود ميگيرند و او را فردي وظيفه نشناس بار مي آورند .
پس يادتان باشد حتی اگر کودک اصلا تكاليفش را انجام ندهد شما از انجام آن خود داري نمائيد! وظیفه والدين صرفا این است که امکانات لازم برای انجام این کار از سوی کودک را فراهم کنند. پس در کودک مسئولیت انجام تکلیف را از کودکی ایجاد کنید و هیچ وقت شما کار او را انجام ندهید.
ـ تلاش کودک را تحسین کنید.
انتظار نداشته باشید کار کودک بی نقص باشد. به یاد داشته باشید کودک را برای هر گامی که در جهت استقلال بر می دارد، تشویق کند. شما می توانید با تمجیدهای کلامی به او برای انجام این کار انگیزه کافی بدهید. در مواقع مناسب مشوق های اضافی فراهم آورید.
ـ صبور باشيد:
ترک هر عادتي هم براي کودک و هم براي والدين او دشوار است. توقع نداشته باشيد که يک شبه راه صدساله طي شود و کودکتان از يک فرد وظيفه نشناس به دانش آموزي زرنگ و پرکار تبديل شود. از طرف ديگر، ممکن است او نااميدي شما را نشانه شکست قلمداد کند و در نتيجه، دست از تلاش بردارد.
ـ از پی آمدهای منفی استفاده کنید:
در مقابل اعمال منفی کودک، اگر برخورد مصبت شما نتیجه خوبی ندارد،، واکنش منفی نشان دهید. مثلاً اجازه ندهید یک روز برنامه کودک تلویزیون را تماشا کند. یا اجازه ندهید به کوچه برود و بازی کند.
ـ کمک بگيريد:
شايد براي برطرف کردن مشکل بي توجهي کودک به انجام دادن تکاليف مدرسه به دريافت کمک هاي خاصي نياز داشته باشيد. به ياد داشته باشيد که سطح پايين بهره وري ممکن است ناشي از مشکلات يادگيري کودک باشد. معلم کودکتان را در جريان بگذاريد. همچنين به خاطر داشته باشيد که افسردگي يا اضطراب ممکن است علت اين رفتار کودک باشد. خوشبختانه، براي هر دو اين مشکلات درمان هاي موثري وجود دارد. به علاوه، فرار از انجام دادن تکاليف مدرسه در منزل مي تواند ناشي از مشکلات خانگي باشد، مثل مشاجره و دعواي والدين و نبود قانون و نظم در خانه. اگر از وجود چنين مشکلاتي در محيط خانه آگاه هستيد، به خاطر خودتان و فرزندتان از مشاور يا روانپزشک کمک بگيريد.
گرداورنده : فریبا نقدی
